หลงตนลืมตาย
ฝันเห็นพยานาคก็เพราะจิตรู้ไม่ทัน เรียกว่า โมหะมูลจิต ก็จะได้เสวยภพภูมิของสัตว์เดรัชฉานซิ
อย่างพระเจริญสมาธิขณะที่จิตจะดับ เผลอปล่อยให้จิตหลงเป็นโมหะ เพราะรู้ไม่ทันว่าจะตายหนอๆ ก็เลยไปเกิดเป็นพญานาค เสียดายเพศสมณะ เฝ้าอยู่ในนาควิภพหลายล้านปี
ครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาตรัสรู้ก็แปลงเป็นมานพน้อยขึ้นมาเฝ้า พระพุทธเจ้าเทศน์ให้ฟังว่า
การได้เกิดมาเป็นมนุษย์นี้เป็นการยาก คือ ต้องรักษาศีล 5 ให้ครบ
การได้พบพระพุทธเจ้าก็เป็นการยาก
การที่ได้ฟังธรรมก็เป็นการยาก
การที่จะได้ออกบวชก็เป็นการยาก
บวชแล้วจะอยู่ให้นานก็เป็นการยาก
แต่การประพฤติธรรมให้สมควรแก่ธรรม ให้พอดี ไม่ก่อน ไม่หลัง ตรงกับความเกิด ความดับ คุณ โทษ ทางออก ด้วยความรู้ทัน จะคิดหนอๆ ก็เป็นสิ่งที่ยากยิ่ง
พญานาคฟังเสร็จแล้วร้องให้ เสียใจ ที่ตัวเองอยู่กับความยากยิ่งเกือบทุกอย่าง เพราะโมหะมูลจิต หลงลืมไม่รู้เห็นตามความเป็นจริง
พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า เธอเป็นอาภัพต่อบุคคล ไม่อาจที่จะเข้าใจธรรมะของเราได้เลย
พญานาคเสียใจ ร้องไห้ ลงกลับสู่บาดาล
จากสายสืบนิสัยศาสตร์