หัวใจของพระพุทธเจ้า คือ อริยสัจ ๔
หัวใจของพระพุทธเจ้า คือ อริยสัจ ๔
เหมือนกับต้นไม้มีเยอะแยะไปหมดทั้งเต็มทั้งภูเขา แต่ว่าเราสนใจต้นไม้ต้นนี้ แล้วเราก็จะเอาวิธีไปขบคิด การขบคิดนี่แหละเป็นวิธีของพระพุทธเจ้า
ในป่ามีต้นไม้เยอะแยะ แต่พระพุทธเจ้าจะเอาต้นไม้ต้นนี้ต้นเดียว เราก็เอาต้นนี้ก็คือการขบคิดยังไงเป็นของพระพุทธเจ้า แต่ต้นไม้นี้เป็นของธรรม นี่แหละ อริยสัจจ์
อริยสัจ ๔ เป็นวิธีการคิดของพระพุทธเจ้า
อธิบายธรรมอย่างนี้แหละเข้าสู่ในชีวิตประจำวันของเราได้ เราจะร้ายก็หนีไม่ออก เป็นคนดีก็หนีไม่ออก
อภิธรรม เรียนหลายปี เรียนไปทำไม? บางท่านเรียนไปเพื่อแสวงหาเพื่ออวดความรู้ของตนเอง ไม่ได้เรียนอย่างแท้จริง ถ้าเรียนอย่างแท้จริง ชีวิตของเราก็อยู่ในอภิธรรม
อภิธรรม คือ สิ่งหนึ่งที่ดำรงอยู่ในธรรม ซึ่งไม่มีใครหนีออกไปได้
อภิธรรม เป็นธรรมที่ใหญ่ ใครก็หนีออกจากธรรมนี้ไม่ได้ ฉะนั้น จะต้องเรียน ทุกคนที่อยู่ในธรรมนี้ก็ต้องรู้ว่าเราเป็นอะไร? ไม่ใช่เรียนรู้แต่ศัพท์ว่าเป็นอะไร? มัวแต่ไปเรียกว่าอะไร ก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร? ไม่รู้ว่าเป็นอะไร แล้วจะมีประโยชน์ตรงไหน จริงไหม?
คุณเอาแต่เรียกชื่อว่าเป็นอย่างนี้ๆ แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร? แล้วคุณจะมีประโยชน์อะไร? คุณสู้เอาเรียนแต่ไม่ต้องจำศัพท์ แต่เรียนเอารู้ดีกว่า
คนเข้าใจผิดนะว่าพระภิกษุนี้ไม่ใช่คน พระก็คือคน เพียงแต่ใส่ห่มผ้าเหลือง แต่เราต้องรู้จักคน ถ้าเราไม่รู้จักคนเราก็ทุกของเรา ต่อให้เราใส่ซะ ๑๐ ผืน เราก็ทุกข์