ข้าไม่มี ข้อจำแนก คนแปลกหน้า
ข้ามีแต่ คนรอข้า ให้รู้จัก
ข้าไม่มี คนอื่นไกล ที่ไหนนัก
ข้ามีแต่ คนรัก ในโลกา

ข้าไม่มี ยักษา เหล่าข้าศึก
ข้ามีแต่ น้ำตาลปึก ผนึกหน้า
ข้าไม่มี คู่แค้น แน่นอุรา
ข้ามีแต่ เมตตา และไมตรี

ข้าไม่รู้ ลวงหลอก จะบอกให้
ข้ามีแต่ ความจริงใจ ในทุกที่
ข้าขัดสน จนยาก ไม่มากมี
ข้าก็รวย ความดี ในชีวิต

ข้าไม่มี คู่ครอง มาข้องเกี่ยว
ข้าก็อยู่ คนเดียว ไม่เปลี่ยวจิต
ข้ามีใจ ใฝ่ธรรม อันล้ำฤทธิ์
ข้าไม่มี สินทรัพย์ ให้จับจ่าย

ข้าก็อยู่ เบาสบาย และอิ่มหนำ
ข้าไม่มี เกียรติหรู เป็นผู้นำ
ข้าต้อยต่ำ แต่ทำดี อย่างปรีดา
ข้าคือคน ธรรมดา ในหล้าโลก
ข้าคือคน มีโชค ในโลกหล้า
ข้าใช่คน ใหญ่โต ในโลกา
ข้าจึงเบา ในอุรา และอารมณ์