พระพุทธองค์ท่านก็ทรงสอนว่า ร่างกายจิตใจนี้ มันก็เป็นอยู่อย่างนั้น มันจะเป็นของมันอยู่
อย่างนั้น มันจะไม่เป็นไปอย่างอื่น คือเริ่มเกิดขึ้นมา แล้วก็แก่ แก่มา แล้วก็เจ็บ เจ็บมา แล้วก็ตาย
อันนี้เป็นความจริงเหลือเกินเป็นสัจธรรมอยู่แล้ว ก็มองดูมันด้วยปัญญา ให้เห็นมันเสียเท่านั้น
ถึงแม้ว่าไฟมันจะมาไหม้บ้านของเราก็ตาม ถึงแม้ว่าน้ำมันจะท่วมบ้านของเราก็ตามก็ให้มัน
เป็นเฉพาะบ้านเฉพาะเรือน
ถ้าไฟมันไหม้ ก็อย่าให้มันไหม้หัวใจเรา ถ้าน้ำมันท่วม ก็อย่าให้มันท่วมหัวใจเรา ให้มันท่วมแต่
บ้าน ให้มันไหม้แต่บ้าน ซึ่งเป็นสิ่งที่อยู่นอกกายของเรา ส่วนจิตใจของเรานั้น ให้มันมีการปล่อย
วาง เพราะในเวลานี้มันสมควรแล้ว มันสมควรที่จะปล่อยแล้ว