ดิฉันมักจะมีปัญหาในการตัดสินใจที่ทำอะไร รู้สึกเหมือนว่าในจิตใจมีสองฝ่ายคุยกันทุกครั้ง ดิฉันมักหาที่เงียบๆ คุยออกมาดังๆ เป้นเสมือนตัวแทนของใจทั้งสองฝ่าย กว่าจะหาข้อยุติได้ต้องใช้เหตุผลเยอะ
ทำให้รู้สึกว่าดิฉันตัดสินใจอะไรช้ามาก แล้วแถมน่าจะเป้นโรคบ้าไปแล้ว .........ช่วยบอกวิธีแก้ไขให้ด้วยเถอะค่ะ ขอบคุณมากๆ   

คุณ petcharat การที่คุณคุยกับตัวเองในที่สงบ เป็นคนที่มีสองความคิดเพื่อประโยชน์สูงสุด
( ผมขอชมว่าเป็นคนมีสติ คิดก่อนทำ )
คุณจะคิดยังไงก็ได้แต่ขอให้มีหลักความเป็น ปกติ เป็นพื้นฐาน ศิล 5

1.ปาณาติปาตาเวระมะณี เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการฆ่า
อธิบายเพื่มเติม
ปาณาติปาตาเวระมะณี หมายถึง เจตนาเครื่องงดเว้นจากการ
ฆ่าสัตว์ด้วยตนเองและใช้คนอื่นให้ฆ่า

2.อทินนาทานา เวระมะณี เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้แล้ว
อธิบายเพื่มเติม
การลักทรัพย์ด้วยตนเอง และใช้คนอื่นให้ลัก

3.กาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการประผิดในกาม
อธิบายเพื่มเติม
หรือพูดง่ายๆ ว่าอย่าทำผิดทางเพศ

4.มุสาวาทา เวระมะณี เจตนาเป็นเครื่องเว้นจา่กการพูดไม่จริง
อธิบายเพื่มเติม
งดเว้นจากการพูดปด พูดส่อเสียด บิดเบือนความจริงให้คนอื่นหลงเชื่อ

5.สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฎฐานา เวระมณี เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการดื่มสุราอันเป็นที่ตั้งของความประมาท
อธิบายเพื่มเติม
หรือเครื่องดื่มอันทำให้ขาดสติ

แต่ถ้าคุณคุยกับตัวเองโดยการพูดออกเสียง ในสถานที่มีคนมากมาย คุณบ้าของจริง ( ไม่ดูสถานที่ จากคนมีสติดีเป็นเพี้ยนไปเลย ) คนรอบข้างเขาจะมองแบบนี้