ชาติก่อนผมต้องทำบาปไว้เยอะแน่ๆ เพราะชาตินี้ผมไม่มีความสุขเลย จากน้ำมือพ่อของผมเอง
ความเจ้าชู้ของพ่อ ทำให้ผมต้องลาออกจากงานมาดูแลแม่ และกิจการที่บ้าน(ถ้าหากไม่มีเรื่อง แม่กับพ่อก็ดูแลกิจการกันได้) ตอนนี้พ่อติดทั้งเหล้า บุหรี่ หวยหุ้น(เล่นมันจันทร์-ศุกร์) เวลาลูกค้าสั่งของพ่อจะไม่สนใจ ผมไม่น่าโง่เลย ไม่น่าลาออกจากงานเลย เหมือนกับว่าผมต้องมารับผิดชอบกับงานนี้ ทำให้พ่อสบาย ไม่ต้องทำงาน ถ้าผมมีธุระ พ่อก็จะไปแทน แต่ต้องหลังหวยหุ้นออกแล้วเท่านั้น ลูกค้าต้องการของด่วน จะทำไง ทำให้แม่ต้องทะเลาะกับพ่อแทบทุกวันหรือว่าทุกวัน

ณ ปัจจุบันนี้เป็นรายที่ 3 แล้ว ชาวบ้านเขาก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนไม่ดี ทำให้ครอบครัวหนึ่งต้องแตกแยกมาแล้ว(อันนี้ผมรู้ ผมเห็น) ผู้หญิงคนนี้ก็อยู่กลุ่มหวยเหมือนกัน พ่อสงสารมันมั้ง มันมีอาชีพรับถ่ายเอกสาร อาชีพนี้มันก็ไปแย่งเมียหลวงมา มันมีพี่ชายและลูกติดของมันมาอยู่ที่ร้านด้วยกัน เหลือแค่พวกมัน 3 คน ผู้ชายที่มันไปแย่งเขามา เริ่มตาสว่าง ย้ายไปอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง เหตุนี้มั้งที่พ่อเข้าไปเกี่ยวข้องเพราะความสงสาร

ผมและแม่ได้รับรู้ รับเห็นตอนคนที่ 2 ผมสงสารแม่มาก เกลียดพ่อมาก มันคงเป็นสันดานของพ่อผมเอง ถึงจะจับได้คาหนังคาเขา พ่อก็ไม่ยอมรับ บางอย่าง บางเรื่อง ผมเห็นกับตาผมเอง พ่อก็ไม่ยอมับ มันทำให้ผมหมดศรัทธาในตัวพ่อ และเกลียดมากขึ้น บางทีอารมณ์ผมก็หลุด วางมวยกับพ่อ ด่าพ่อก็มี เพราะความอดทนมันหมดแล้ว ผมก็รู้การทำร้ายพ่อ ด่าพ่อมันบาป แต่จะให้ผมทำอย่างไร

เวลาพ่อไปส่งของ แต่ละครั้งนานมากๆ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น เช่น ทุกคืนพ่อจะออกไปข้างนอก เขาว่าไปกินเหล้ากับเพื่อน ผมก็ตระเวนหา ผมเห็นพ่อขี่รถผ่านหน้าผมไป อีกเดี๋ยวมันก็ขี่รถตามมา เหตุการณ์แบบนี้หลายครั้งมาก เขาก็บอกว่าไม่ได้ไปกินด้วยกัน หรือพามันไปเที่ยวด้วยระหว่างไปส่งของ โทรนัดกัน

ผมถึงว่าชาติก่อนต้องทำบาปเยอะแน่ๆ

ผมไม่รู้จะทำไงแล้วครับ เวลาพ่อออกไปข้างนอก ใจผมคิดแล้วจะออกไปหาใคร ออกไปทำอะไร จิตผมตกทุกวัน ในใจผมด่าพ่อทุกวัน(ถ้าเขาไม่ทำอะไรที่มันรบกวนจิตใจผม) ผมไม่อยากเป็นคนบ้า และไม่อยากทำร้าย หรือด่าพ่อ

ผมกับแม่เหนื่อยครับ

วิธีเดียวคงต้องให้แม่กับพ่อหย่ากัน เรื่องถึงจะจบมั้งครับ

แน่ละครับเป็นใครก็ไม่อยากให้ครอบครัวต้องแตกแยก ถ้าไม่จำเป็น

ทำไมคนนอก ถึงได้มีอิทธิพลต่อครอบครัวมากขนาดนี้ครับ
   

ชาติก่อนผมต้องทำบาปไว้เยอะแน่ๆ เพราะชาตินี้ผมไม่มีความสุขเลย จากน้ำมือพ่อของผมเอง

อนุโมทนาสาธุครับใน"กัมมสกตาปัญญา"คือความรู้เข้าใจในกรรมและผลกรรม
การที่เราต้องมาประสบเเหตุให้เกิดทั้งทุกข์และสุขนั้น ก็เนื่องมาจากเหตุเก่าที่ตนทำมาไว้แล้วในอดีต..ทำเหตุใดไว้ก็จะได้ผลตรงตามเหตุนั้น เมื่ิอทำเหตุบาปผลก็คือความเดือดร้อนทุกรูปแบบ ไม่มีสิ่งใดที่เกิดมาด้วยความบังเอิญหรือพระเจ้าที่ใหนมาบันดาลให้ สิ่งทั้งปวงล้วนไหลมาจากเหตุ นี้คือคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย..

กรรมนั้นเขาจัดสรรค์ให้เราต้องมาเกี่ยวข้องผูกพันธ์กับพ่อขี้เหล้า เจ้าชู้ทำให้แม่และเราเดือดร้อน..นั่นย่อมชี้ถึงเหตุเก่าที่เราเป็นผู้ไม่ประพฤติศีลจึงได้มาเป็นเผ่าพันธ์ของคนไม่มีศีลเช่นกัน..ดังนั้นท่านจึงต้องยอมรับว่าทั้งหลายที่เกิดขึ้นนี้ มีมาจากบาปกรรมของเรา เวลานี้ผลเขาได้ปัจจัยมาสนองเราอยู่ แล้วเราจะอาศัยผลกรรมนี้มาเป็นปัจจัยให้ทำบาปกรรมใหม่หรือ..หรือจะนำมาใช้เป็นเหตุแห่งบุญใหม่ต่อไป ..

ถ้าพูดให้ตรงก็ว่า กรรมนั้นเขาให้ผลสมควรเสมอ เที่ยงตรงยิ่งกว่าระบบยุติธรรมใดๆในโลก ..

ท่านเองบัดนี้ถูกผลกรรมกระทบแล้วเป็นปัจจัยให้บันดาลโทสะถึงขั้นผรุสวาจาและกายทุจริต(วางมวย)กับพ่อนี่นับว่าน่าห่วงมากครับ... พ่อผู้มีพระคุณทำให้เราเกิดมามีตัวตนได้ ( ลำพังแม่คนเดียวย่อมไม่อาจมีลูกได้เลย)..ลองย้อนคิดถึงอดีตนะครับว่าพ่อคนนี้ได้เคยทำงานหาเลี้ยงเรามาไม่มากก็น้อย ทำไมท่านจึงเลี้ยงเรา...เพราะความรักเมตตาใช่หรือไม่ ?? ยามลูกป่วยไข้พ่อก็ดูแลให้ได้รับการรักษารอดชีวิตมาจนบัดนี้..ลองคิดดูดีๆครับว่าท่านจะทำเช่นนั้นได้หรือหากไม่รักและเมตตาเรา..

เวลานี้พ่อเปลี่ยนไป เพราะไม่เคยฟังหรือรู้ธรรมะ จึงทำการล่วงศีลจนทำให้บริวารเดือดร้อนอยู่ เราควรจะเมตตาสงสารท่านว่ากำลังพาตนไปสู่ทางแห่งความฉิบหายทั้งในปัจจุบันและภพหน้า เ พราะปล่อยให้ตัณหาราคะเข้ามาบงการจิตใจจนตกต่ำ ใครจะช่วยท่านได้ ? บางที หากเรามีธรรมะ อาจสามารถช่วยท่านได้บ้างกระมัง..

เวลานี้ท่านผู้ถามเองยังมีกำลังธรรมไม่พอ ต้องสะสมพลังให้เเข็งแรงเสียก่อนจึงจะช่วยตนเองให้พ้นทุกข์ได้ก่อน จากนั้นจึงจะสามารถสงเคราะห์พ่อแม่ให้พ้นทุกข์ได้

บาปกรรมที่ล่วงเกินพ่อแม่นั้นมีผลหนักแทบจะเท่ากับทำกับพระอรหันต์จึงพึงพยายามฝึกสติตามข่มโทสะอย่าให้ล่วงออกมาเป็นกายกรรมวจีกรรมมโนกรรมที่เป็นบาป..เวลานี้เราต้องมาทำงานแทนพ่อก็นับว่าเป็นบุญมากหาโอกาสทำไม่ได้ง่ายๆนัก นี่เรียกว่าเป็นผู้ที่มีกตัญญูกตเวทิตา อย่าได้คิดว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดีเพราะทำให้พ่อสบายเกินไปเลย...

คนที่ช่วยเหลือพ่อแม่นั้น เขาจะไม่มีวันตกต่ำเลย ไม่เชื่อ ขอท้าพิสูจน์ในระยะยาวต่อไปเถิดท่านจะทราบด้วยตนเองแน่นอน..

สิ่งดีที่คุณควรทำต่อไปคือศึกษาพระธรรมคำสอนเพื่อให้เกิดปัญญาสามารถเข้าใจและแก้ทุกข์ที่เกิดได้ด้วยตนเอง นอกจากนี้พึงรักษาศีล๕ให้มั่นคง หมั่นเจริญสติแผ่เมตตาให้พ่อเนืองๆ..

ท่านต้องเข้าใจว่า เราจะบังคับควบคุมคนอื่นๆให้เป็นดังความต้องการของเรานั้นย่อมเป็นไปไม่ได้เพราะทั้งเขาและเราต่างมีเหตุปัจจัยประกอบต่างกัน และเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แม้แต่ใจเราเองก็เถอะเราบังคับเขาไม่ให้โกรธได้เลย จริงใหม? และจะบังคับคาดหมายคนอื่นได้อย่างไร..

ดังนั้น พึงพยายามวางอุเบกขาในพฤติกรรมของพ่อ และหลีกเลี่ยงที่สุดที่จะไม่ทะเลาะว่าหรือทำร้ายพ่อ..อย่าลืมว่าทำเหตุอย่างไรย่อมได้ผลสนองเช่นนั้น ตอนทำสาแก่ใจดีแต่เวลารับผลคงไม่สนุกแน่

ให้ทำเสมือนหนึ่งไม่สนใจพ่อ แต่คอยดูแลห่างๆ หากเราสามารถควบคุมเรื่องเงินทองได้ ก็พึงทำด้วยความแยบคาย อธิบายให้พ่อเข้าใจว่าต้องเก็บเงินไว้เจือจุนธุรกิจในอนาคตบ้าง เพราะเวลานี้เกิดวิกฤติเศรษฐกิจอาจกระทบเราได้..พยายามเลิกคิดจับผิดคาดคั้นพ่อ เพราะอย่างไรๆ ท่านก็ไม่บอกความจริง..ท่านผู้ถามต้องเปลี่ยนพฤติกรรมใหม่ให้ควบคุมใจตนไม่ส่งส่ายหาเรื่องพ่อ แต่ยอมรับว่าพ่อกำลังเดินทางผิด
พยายามสงบไม่หาเรื่องทะเลาะ ฝึกความอดทนให้มั่นคง เมื่อมีเรื่องจะพูดกับพ่อก็ให้พูดดีๆมีเมตตา ..

เมื่อเราเปลี่ยนแปลงไป เป็นคนสงบพ่อจะแปลกใจ อาจมีสติรู้สึกตัวได้ ถึงตอนนั้นท่านก็ชวนพ่อแม่ไปฟังธรรม ทำบุญร่วมกัน นี่เป็นโอกาสตอบแทนคุณพ่อแม่อย่างแท้จริง คือการยังพ่อแม่ให้เข้าถึงพระธรรมและศีล

เรื่องนี้อาจไม่ง่ายที่จะทำ แต่ถ้ามีใจจะทำก็ย่อมไม่ยาก และผลนั้นย่อมไพบูลย์ยิ่งนัก

เป็นกำลังใจให้ครับ