ไร้กรอบแต่ไม่ไร้หลัก

 thammatit    5 มี.ค. 2554

เช้านี้เปิดเมลล์อ่านเพื่อตอบปัญหาข้อกังขาของเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ส่งมาหาธรรมฐิต
มีอยู่เมลล์หนึ่งถามน่าคิดซึ่งคนทั่วไปก็คงสงสัยแบบเธอเช่นกันถามว่า
..หนูอยากปฏิบัติธรรม เข้าคอร์สนุ่งขาวห่มขาวที่เขาทำกัน แต่ยังหาโอกาสไม่ได้
เลยไม่ได้ปฏิบัติธรรมซักครั้งเลยค่ะท่านธรรมฐิต.........
...............................................................................................
ธรรมฐิตเลยวิสัชนาแบบพระบ้านนอกที่ไม่ได้มีกรอบมาขังการปฏิบัติว่า..
หากเธอคิดว่าการปฏิบัติธรรมที่ว่านั้น ต้องนุ่งขาวห่มขาว
เดินจงกรมนั่งหลับตาพุทโธ-ยุบหนอพองหนอ........ฯลฯ
ในวัดหรือสถานที่ที่จัดเข้าคอร์สปฏิบัติกันแล้ว
การปฏิบัติเพื่อเข้าสูกระบวนธรรมคงเป็นอะไรที่แปลกแยกจากวิถีชีวิตของมนุษย์มากมายนัก
สิ่งที่กล่าวมานั้นเป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงธรรมเท่านั้น
แต่ไม่แน่เพราะบางทีอาจพอกพูนความยึดติดถือมั่นในรูปแบบก็เป็นได้
รูปแบบดังกล่าวไม่ใช่ว่าเป็นหนทางเดียวที่จะเข้าใจกระบวนธรรมเท่านั้น
แต่คนโดยมากก็คงเข้าใจเยี่ยงนั้นว่าการปฏิบัติธรรมต้องมีภาพลักษณ์แบบนุ่งขาวห่มขาว
เดินจงกรมนั่งสมาธิดังที่เธอเข้าใจ..
คนที่ทำได้อย่างว่ามาก็คงมีเพียงกำมือเท่านั้นหากเทียบกับทรายในทะแลทราย
แต่การทำได้ตามรูปแบบดั่งกล่าวนั่นเป็นการดีมากสำหรับผู้ที่เพิ่งเรียนรู้
พอได้แนวได้หลักแล้วก็สามารถก้าวเดินเองได้อย่างปล่อยวางสอนคนอื่นให้รู้ตามได้
ดังนั้นการปฏิบัติธรรมที่แท้นั้นควรนำมาหล่อหลอมให้เข้ากับวิถีชีวิตของเรา
หายใจเมื่อไรการปฏิบัติธรรมก็เกิดขึ้นเมื่อนั้น
โดยการมีสติกับสิ่งที่ตนกำลังสัมผัสอยู่อย่างรู้เท่าทันมัน
ฝึกฝนทุกเมื่อเชื่อวันทุกทีทุกเวลาที่หายใจเข้าออกเมื่อใจฟุ้งก็ปล่อยไป
สติมีกำลังเมื่อไรก็พาใจกลับมาอยู่กับสิ่งที่สัมผัสอยู่ต่อไป..
ขอเพียงเธอมีสติตระหนักรู้เท่าทันทุกอิริยาบถ
เมื่อนั้นเธอก็เข้าสู่กระบวนการแห่งคำว่าการปฏิบัติธรรมอย่างงดงาม....
ธรรมะสวัสดี
..ธรรมฐิต..   




 4,187 

  แสดงความคิดเห็น


RELATED STORIES




จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย