พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในธรรมบทว่า จิตปุถุชนยังคิดเบียดเบียนสัตว์อื่นอยู่ จิตอริยบุคคลก็ไม่เบียดเบียนสัตว์อื่นๆ แล้ว อริยบุคคลขั้นแรกคือ พระโสดาบัน ท่านก็ยังมีกิเลสเกือบทุกชนิด เช่น ราคะ โลภะ โทสะ โมหะ มานะ ทิฏฐิ ยังมีอยู่ แต่อยู่ในขอบเขต

เมื่อกิเลสเกิดขึ้นท่าน ไม่หลงกิเลส เพราะปัญญาก็เกิดพร้อมกัน จิตตั้งมั่นในศีล สามารถรักษากายวาจาใจให้อยู่ในขอบเขตของศีลได้ คือ ศีล 5 ศีล 8 ศีล 10 และศีล 227 จึงกล่าวว่า กิเลสยังมีอยู่แต่อยู่ในขอบเขต เมื่อเกิดราคะ โทสะ โมหะ ท่านก็รู้อยู่ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นกิเลส มีโทษ ท่านรู้ผิดรู้ถูกตลอดเวลา ท่านจึงไม่หลงกิเลส ส่วนปุถุชนยังหลงกิเลสอยู่

นางวิสาขา ฟังเทศน์พระพุทธเจ้า บรรลุโสดาบันขณะที่อายุเพียง 7 ขวบ เป็นพระโสดาบันที่พอใจในโลกียะสมบัติ เมื่อถึงวัยก็แต่งงานมีครอบครัว มีลูก 12 คน มีหลานมากมาย ครองเรือน แต่งตัวเต็มที่ตามปกติ แต่ทุกวันพระจะไปวัดรักษาศีล 8 กินน้อย นอนน้อย นอนกับพื้น ถอดเครื่องประดับเพชรพลอยออกหมด อยู่แบบคนวัด

ศีล 5 เป็นศีลของพระโสดาบัน ผู้ที่รักษาศีล 5 ได้สมบูรณ์ เจริญสมถะวิปัสสนากรรมฐาน ละสักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉา ศีลลพตปรามาสได้ก็มีโอกาสเป็นโสดาบันได้

จากหนังสือปัญหา 108 เล่ม 1
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก