บุคคลผู้ระลึกถึงขันธ์ในอดีตของตนได้ มี ๖ ประเภท

๑. เดียรถีย์ระลึกได้เพียง ๔๐ กัป

๒. พระปกติสาวกทั้งหลาย ระลึกได้ ๑๐๐ กัป ก็มี ๑๐๐๐ กัปก็มี

๓. พระมหาสาวกทั้งหลาย ระลึกได้แสนกัป

๔. พระอัครสาวกทั้งสององค์(พระสารีบุตร และพระโมคคัลลา)ระลึกได้ ๑ อสงไขยกับแสนกัป

๕. พระปัจเจกพุทธระลึกได้ ๒ อสงไขยกับแสนกัป

๖. พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ระลึกได้ตลอด ไม่มีที่สุด หากำหนดกาลไม่ได้.

ความสามารถในการระลึกต่างกัน

๑. เดียรถีย์ทั้งหลาย ระลึกได้แต่ลำดับขันธ์ ไม่อาจปล่อยลำดับมาระลึกโดยจุติ ปฏิสนธิได้

๒. พระปกติสาวก ระลึกโดยลำดับขันธ์บ้าง ระลึกก้าวไปโดยจุติ ปฏิสนธิบ้าง

๓. พระมหาสาวก เช่นเดียวกับพระปกติสาวก

๔. พระอัครสาวก กิจด้วยการระลึกตามลำดับขันธ์หามีไม่ ระลึกก้าวไปในจุติ ปฏิสนธิทีเดียว เห็นจุติอัตภาพหนึ่ง เห็นปฏิสนธิในอัตภาพอื่น

๕. พระปัจเจกพุทธทั้งหลาย ก็เช่นเดียวกับพระอัครสาวก

๖. พระพุทธเจ้าทั้งหลาย มีพระประสงค์จะทรงทราบ ตรงที่ใด ในกาลใด แม้หลายโกฏิกัป ในที่นั้นๆ ก็ปรากฏแก่พระองค์โดยแท้

(ที่มา - คู่มือการศึกษา วิสุทธิมัค [สังเขป] รวบรวมโดยอาจารย์วรรณสิทธิ ไวทยะเสวี)



--------------------------------------------------------------------------------
   

ผู้สนใจศึกษาในพุทธธรรม กรุณาคลิกไปที่...

http://www.oknation.net/blog/pierra

และที่...

http://www.oknation.net/blog/boy-girl