คือผมเคยทำตัว เสเพลมาแล้ว ช่วงหนึ่งมาอีกช่วงหนึ่งได้บวช หลังบวชก็เปลี่ยนทันที ทั้งสวดมนต์ ตักบาต นั่งสมาธิ ทำบุญทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ตอนนี้แม้แต่เรื่องทางกามก็ไม่อยาก (มีภรรยาแล้วครับ) ในช่วงนี้ผมพูดน้อย คิดดีตลอดเป็นสุขครับ แต่ มันเหมือนปลงชีวิตเกินไปครับ เหมือนซังกะตาย บางที่ก็ไม่ยินดียินร้าย ไม่โกรธ แม้ใครบ่นหรือด่า มองคนว่าเราเป็นธรรมชาติของเขาครับ ตอนนี้เหมือนเราขาดความกะตือรือร้นครับ ไม่อยากได้อยากดีเลยครับ ปลงไปหมดเหมือนทำไปเพื่อรอวันตายจิงๆๆ พูดตลกก็ไม่ได้ก็เพราะเท่ากับพูดเพ้อเจ้อคับ เพราะตอนนี้ถือศีลห้าครับ ถ้าทุกคนเดินตามพระพุธศาสนาหมด โลกจะสดใสไหมครับการหัวเราะคงมีน้อย ชีวิตที่สดชื่นในตอนมีความรักก็หมดไป เพราะไม่คิดเรื่องกาเม ถ้าถือศีลแล้วกามจะไม่คิดโดยอัตโนมัตครับ ตอนนี้ผมถึงขั้น ยุงกัดก็ให้กินเลือดไปจะได้เอาไปดำรงชีพของเค้าต่อไป คิดว่าถ้ายุงกินเลือดเรามากไปก็จะเกิดทุกข์แก่ตัวเองบินไม่ไหว แต่เลือดเราผลิตได้ตลอดถือว่าปลงสังขารครับ แค่ร่างกายภายนอก ตอนนี้ชีวิตหาใคร ตอบไม่ได้ครับ มันพูดลำบากครับและที่ผมพูดไปนี้จะมีใครเข้าใจผมสักกี่คนก็ไม่รู้ คือผมอธิบายมาเป็นคำพูดยากครับ มันอยู่ในจิตใจของผมครับ
บางทีเคยคิดถ้าเราปฏิบัติอย่างนี้ต่อไปเราไปบวชไม่ดีหรือ มาเป็นคาราวาสทำไม
แต่เนื่องจากมีครอบครัวครับ
แต่ถ้าผมทำอย่างนี้ต่อไปก็ไม่ต่างอะไรกันมากกับที่ผมบวชครับครับ แม้แต่กินข้าวผมก็กินแบบพิจารณาตลอดจนไม่รู้สึกว่าไหนอร่อยไหนไม่อร่อย ถ้าผ่านลิ้นไปแล้วไม่มีอะไรอร่อยเลยครับ ทีก่อนอันนี้ก็อร่อยอันนี้ก็อร่อย มันเปลี่ยนไปครับ ผมจะทำตัวอย่างไรดีครับ ช่วยชี้ทางสว่างให้ผมบ้างครับ ผงเข้าตาครับ (อยากได้สายกลางครับ) เจริญในธรรมครับ สาธุ   

โดย : k [124.120.52.11] 28 พ.ค. 2551 12:17 น.

มรรค (ภาษาสันสกฤต : มรฺค; ภาษาบาลี : มคฺค) คือ หนทางถึงความดับทุกข์ เป็นส่วนหนึ่งของอริยสัจ (เรียกว่า มัคคสัจจ์ หรือ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ) และนับเป็นหลักธรรมสำคัญอย่างหนึ่งในพระพุทธศาสนา ประกอบด้วยหนทาง 8 ประการด้วยกัน เรียกว่า "มรรคมีองค์แปด" หรือ "มรรคแปด" (อัฏฐังคิกมรรค) โดยมีรายละเอียดดังนี้

1. สัมมาทิฏฐิ คือ ปัญญาเห็นชอบ
2. สัมมาสังกัปปะ คือ ดำริชอบ
3. สัมมาวาจา คือ เจรจาชอบ
4. สัมมากัมมันตะ คือ ทำการงานชอบ
5. สัมมาอาชีวะ คือ เลี้ยงชีพชอบ
6. สัมมาวายามะ คือ เพียรชอบ
7. สัมมาสติ คือ ระลึกชอบ
8. สัมมาสมาธิ คือ ตั้งใจชอบ

อริยมรรคมีองค์แปด เป็นปฏิปทาสายกลาง(ไม่เข้าไปใกล้ที่สุดสองอย่าง) ที่พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสรู้แล้ว ด้วยปัญญาอันยิ่ง ทำญาณให้เกิด ย่อมเป็นไปเพื่อความสงบเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน

มรรคมีองค์แปด สามารถจัดเป็นหมวดหมู่ได้เป็น ศีล สมาธิ ปัญญา

* ข้อ3-4-5 เป็น ศีล (สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ)
* ข้อ6-7-8 เป็น สมาธิ (สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ)
* ข้อ1-2 เป็น ปัญญา (สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ)

สรุป...ยึดถือการทำความดีตามบัญญัตินี้จ้า...อะ อะ อะ อะ