แอบรักแต่ไม่กล้าที่จะบอกให้เขารู้เลยได้แต่มองไม่ให้ห่างสายตาและดวงตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าและจะพูดคำหวานที่เต็มไปด้วยในหัวใจแต่ไม่กล้าบอกว่าคิดอะไรอยู่ขอแค่มองเขาและแอบคิดถึงเขาตลอดฉันรักเขาแบบไหนกันหนอถึงได้ไม่เคยทุกข์ใจเมื่อคิดถึงเขาเลยแต่กับเป็นความสุขอย่างบอกไม่ถูกที่ทุกครั้งที่คิดถึงเขาและอยากให้เขาคิดถึงฉันเช่นกันหนึ่งปีได้เห็นหน้าเพียงแค่เจ็ดถึงเก้าวันเท่านั้นแต่ฉันมีเขาในใจตลอดช่วยบอกทีว่านั้นคือความรักหรือความหลงกัแน่เพราะแันคิดว่าฉันรักเขาแต่ไม่ใช้แบบรักทางใคร่นะฉันจึงไม่มีความทุกข์ที่คิดถึงเขามากๆแต่กับเป็นความสุขที่ได้คิดถึงเขาตลอดทุกวันเหมือนกับว่าเขาไม่ได้อยู่ไกลจากฉันเลยฉันอบอุ่นมากที่คิดถึงหรือได้ยินเพียงชื่อของเขา   

ทุกข์ มีอยู่

เพียงเพราะมองไม่เห็น

ต้องใช้ปัญญาเท่านั้นครับ

ถ้าความรักของคุณ เป็นความเมตตา อันไม่มีประมาณหาที่สุดมิได้

ก็ขออนุโมทนา ครับ