... " ... ดีที่สุด ... " ...

หลายๆๆคน
มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้
ด้วยความกังวลใจตลอดเวลา ... ว่า...
จะเป็นที่ พึงพอใจ ของ คนอื่นๆๆ มั๊ย

หลายคนยอมที่จะใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุข
เพียงเพื่อ ต้องการ ให้ คนอื่นบอกว่าเรา เป็น " คนดีที่สุด "

ถ้าบังเอิญ คนเขาว่า " ดี " ก็จะรู้สึก ว่า ดี ตาม
แต่ ใจ ลึกๆๆ ก็ ยังคิดเสมอว่า " ยังไม่ดีพอ "

แต่ถ้ามีคนติว่า " ไม่ดี"
ก็จะเกิดอาการ " น้อยใจ " เพราะคิดว่า ทำดีที่สุดแล้ว

ถ้าเป็นเช่นนั้น จะทำอย่างไร กัน ??

ชีวิต เช่นนี้ คงไม่มีความสุข
ปราศจากความสงบ
เพราะ มัวแต่กังวล ด้วยความคิดที่รุมเร้า
จิตใจเต็มไปด้วยความคาดหวัง
ชีวิตตั้งอยู่บนความไม่แน่ใจในคุณค่าของตัวเอง

การที่จะทำให้ คนทุกคน พูด ว่า เราเป็น "คนดี "
ไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิต
ไม่ใช่เป็นหลักการณ์ที่ดี
ทำให้เราไม่เคารพตัวเอง

อย่า.....
มัว แต่ ทำงาน เพียงเพื่อให้ทุกคน พอใจ
แต่ จง ทำงาน ด้วยความรัก และ จิตใจที่หนักแน่น
ดุจหินผา ที่ยืนสง่า ท้าแรงลม แรงคลื่น

ต้องยอมรับความจริง ว่า
ไม่มีใคร สามารถ ทำให้ คนทุกคน รัก เราได้
ไม่มีใคร ที่จะเก่งไป ทุกเรื่อง
ไม่มีใคร ที่จะมีแต่คนรัก ไม่มีคนชัง

เลิกกังวล ว่า จะเป็นที่ชื่นชอบ หรือไม่
ทำได้แค่ไหน ก็ แค่นั้น
ลดความคาดหวังลง สะบ้าง

... หลาย ๆ ครั้งในชีวิต ....
เราต้อง พานพบกับความสูญเสีย
แต่ การ สูญเสียเหล่านั้น คือ
การเติบโต ของชีวิต
ซึ่งเป็นบทเรียนที่ล้ำค่า
ที่ทำให้เรา เข้มแข็ง
และเตรียมพร้อม รับมือ กับอุปสรรค ที่จะพบเจอในอนาคต


??? จำเป็น แค่ไหน ที่เราจะต้องทำตัวให้ดีที่สุด ให้เป็นที่พอใจ ของ ทุกคน ???


มีคน กล่าว ว่า
แม้น ดวงอาทิตย์มีแสงร้อนแรงกล้า
ก็ไม่อาจส่องแสงทะลุเมฆบางเบา ที่หนาทึบได้
เมฆที่หนาทึบ ก็ ไม่อาจต้านแรงลมที่พัดมา

แม้นลมที่พัดมาจะแรงแค่ไหน ก็ ไม่อาจทำลาย กำแพงหนาได้

แต่ กำแพงที่หนา ก็ ไม่อาจต่อกร กับ สิ่งเล็กน้อย เช่น หนู ได้


แล้ว อย่างนี้ ทำไม ทำไม ทำไม
เราจึงต้องห่วง ให้ คนอื่น ว่าเรา เป็นคนที่ " ดีที่สุด "
   

ค่ะ