เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยถือสักเท่าไหร่กับเรื่องที่ปล่อยปลาชนิดไหนต้องห้ามกินปลาชนิดนั้น.....เราไม่รู้นะว่าทำไมต้องห้ามกิน ใครเป็นผู้ตั้งกฎนี้ขึ้นมา...แต่เห็นใครๆ ก็บอกว่าถ้าปล่อยแล้วกินมันจะบาป เราก็ไม่รู้นะว่าจริงหรือไม่

แต่เมื่ออาทิตย์ที่ผ่ามมา เราได้ไปตลาดกับน้องคนหนึ่ง ในขณะที่เรากำลังซื้อผักอยู่นั้น เราเหลือบไปเห็นปลาดุกที่เค้าขายอยู่ ก็เลยรู้สึกอยากทำบุญอยากช่วยปล่อยปลาพวกนั้น....
พอเราจะซื้อน้องเรากลับร้องห้ามและบอกว่า "อย่าปล่อยเลย เดี๋ยวไปซื้อปลาไหลปล่อยกันดีกว่า"

แต่เรารู้สึกว่าเราอยากปล่อยมากๆ เราก็ไม่สนใจ แต่น้องยังห้ามและบอกอีกว่า "ปล่อยปลาไหลดีกว่าคนเราไม่ค่อยกินกัน เพราะปล่อยปลาอะไรก็ห้ามกินปลานั้นนะ"

เราก็เลยบอกไปว่า "ปลาไหลเราก็กิน"

น้องเราเลยถามว่า "แล้วปลาดุกล่ะเราไม่กินเหรอ"

เราก็เลยบอกไปว่า "ไม่อ่ะ...ไม่ชอบกินปลาดุก"

ทั้งๆ ที่จริงเราก็กินนะปลาดุกน่ะ แต่เราโกหกน้องเพื่อจะได้ปล่อยปลา
แล้วเราก็เลยซื้อปลามาโลนึงไปปล่อยสมใจ......
ลองคิดดูดิ่ ถ้าวันนั้นเราเชื่อน้อง และยึดถือกับความเชื่อนั้น ปลาดุกที่น่าสงสารคงตกไปอยู่ในท้องใครก็ไม่รู้....และเราเชื่อนะว่ายังมีคนที่คิดแบบน้องคนนี้อีกเยอะ คิดแบบว่าไปหาปลาที่เราไม่ชอบกินหรือปลาที่เราไม่ค่อยจะกินกันปล่อยกันดีกว่า.....แต่สำหรับเรา เราไม่ถือความเชื่อพวกนี้หรอกถ้าเราไปเดินตลาดแล้วอยากปล่อยปลาไม่ว่าจะเป็นปลาชนิดไหน และเรามีกำลังซื้อ เราก็จะปล่อย.....   

ใครเป็นผู้ตั้งกฎนี้ขึ้นมา
เป็นกุศโลบายที่บางคนคิดขึ้นเอง ไม่ใช่สิ่งควรใส่ใจเพราะไม่เกี่ยวกันกับการให้ชีวิตสัตว์

ราเหลือบไปเห็นปลาดุกที่เค้าขายอยู่ ก็เลยรู้สึกอยากทำบุญอยากช่วยปล่อยปลาพวกนั้.
ตรงนี้เป็นกุศลเจตนามีผลดีเเก่ตนเอง

แต่น้องยังห้าม
ตรงนี้เป็นความเห็นผิด ห้ามผู้อื่นทำกุศลมีอกุศลวิบากเป็นผล ควรรีบแก้ไขให้ถูกต้อง/color]

แต่เราโกหกน้องเพื่อจะได้ปล่อยปลา
การโกหกเป็นการล่วงศีลข้อ4 มีอบายเป็นที่ไป ส่วนเจตนาช่วยปลาเป็นกุศลเกิดในขณะจิตหลังจากโกหก color=green]เราไม่จำเป็นต้องโกหกเพื่อการทำความดี

แต่สำหรับเรา เราไม่ถือความเชื่อพวกนี้หรอกถ้าเราไปเดินตลาดแล้วอยากปล่อยปลาไม่ว่าจะเป็น ปลาชนิดไหน และเรามีกำลังซื้อ เราก็จะปล่อย.....
สาธุ สาธุ สาธุครับ