อยากสอบถามว่า ทำมัยเวลาตั้งสติแล้วก็ดูจิต จิตใจของผมมันเหมือนคุยกับตัวเองตลอดเวลาเลยครับ หรือไม่ก็จะมีเสียงเพลงดังขึ้นมันอยู่ตลอดเวลาเลยครับ ไม่มีหยุดเลยครับ ผมจะทำยังไงครับที่จะไม่ให้จิตใจของผมมันคุยกับตัวเองครับ    

ผมเคยเป็น
บางครั้งพอกำหนดสมาธิ จิตมันเสือกร้องเพลงเสียนี่ น่าหัวเราะไหมล่ะ
สาเหตุก็เพราะการดูจิตนี่แหละ ที่จิตมันร้องเพลงเพราะมันหัวเราะเยาะเรา มันว่าผมโง่ ก็โง่จริงๆนั่นแหละ
พอมาถามครูบาอาจารย์ว่า
"หลวงพ่อครับ เราจะดูจิตได้ยังไงจึงจะเห็นจิตชัดเจนล่ะครับ ผมดูจิตแล้วไม่เห็นตัวจิตชัดเจนสักที"
หลวงพ่อ..."โยมเอาอะไรไปดูจิตล่ะ"
ผม...(ตอบอย่างสง่าผ่าเผย) "ก็เอาสติซีครับไปกำหนดดูจิต"
หลวงพ่อ...(ยิ้มอย่างเมตตา) "โยมจะเอาสติไปดูจิตได้ยังไง ก็สติกับตัวจิตมันก็ตัวเดียวกัน โยมจะเอาตาของโยมดูตัวเอง มันจะดูได้ยังไง ถ้าส่องกระจกโยมก็จับเงาในกระจกไม่ได้อยู่ดี"
ผม...(ไอ้ที่สง่าผ่าเผยเมื่อกี้ กลายเป็นจ๋องเลย..รู้สึกว่าที่เรามั่นใจว่าเราทำถูกกลับผิดเสียเต็มประตูไปเลย) "อ้าว..แล้วจะปฏิบัติยังไงล่ะครับ"
หลวงพ่อ..."โยมอย่าไปดูจิต มันเสียเวลา ให้โยมพิจารณากรรมฐานห้า หรืออาการสามสิบสองไปเลย พิจารณาประจำอย่างสม่ำเสมอ อย่าขี้เกียจ อย่าท้อแท้ อย่าถดถอย ม่งพิจารณาจี้ลงไป จี้ลงไป"
ผม...(ในขณะที่นั่งฟังหลวงพ่อท่านสอน เหมือนกับจิตของเรากำลังโลดแล่นวิ่งไปตามคำสอนของท่าน จิตขยับสูงขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับการได้รับพลังแฝง จิตร้อง..อ๋อ..อ๋อ..อย่างนี้นี่เอง อยู่ตลอดเวลา)

คุณลองพิจารณาดูนะ วางอาการที่ดูจิตเสีย แล้วอาการของจิตร้องเพลงจะหายไปครับ ผมเคยทำมาแล้วครับ ว่างๆ โทรมาคุยได้ 089 - 280 9741