เพราะความชื่นชมในสิ่งที่เค้าทำมีประโยชน์แก่บุคคลอื่นทำให้เกิดศรัทธาในตัวเค้าและในสิ่งที่เค้าทำพอเข้าไปรู้จักแล้วค้นพบว่าบางทีการได้รู้จักมากเกินไปก็ทำลายความรู้สึกดีดีที่มีให้รู้สึกเหนื่อยในสิ่งที่ได้รับรู้เพราะเป็นสิ่งที่ขัดต่อสิ่งที่รับรู้จากที่เคยรับรู้มาแต่ก็ยังผูกพันยังห่วงใยเค้าอยู่เสมอ จะต้องทำอย่างไรดีถึงจะลบสิ่งเหล่านี้ได้

เพราะไม่มีสติครับ เมื่อคิดถึงก็มีสติรู้ว่ากำลงคิดอยู่ ความคิดนั้นเกิดขึ้นแล้ว คงอยู่ช่วงสั้นๆ แล้วก็จางคลายไป สิ่งทั้งปวงล้วนไม่เที่ยง อย่าใส่ใจกับความคิดเลยครับ ความคิดคุณก็เช่นกัน เห็นใหมนั่นตอนแรกคิดศรัทธา ต่อมาคิดรู้สึกไม่ดี แล้วก็คิดถึงเขาอีกด้วยความห่วงใย ไม่ทราบว่าต่อไปมันจะคิดอะไรอีก อย่างนี้เรียกว่าเป็นความฟุ้งซ่าน หาประโยชน์อันใดไม่ สู้เอาเวลาไปฟังธรรมะ ทำบุญ เจริญสมาธิ วิปัสสนาไม่ได้ครับ เพราะเป็นไปเพื่อกำจัดความหลงหรือโมหะที่มีอยู่จนสร้างความทุกข์ให้ตนเองไม่หยุดหย่อนเลย


1.เพราะยึดถือจึงทุกข์ครับ
(อันที่จริง ท่าน จขกท. ก็บรรยายไว้ในตัวแล้ว)

แล้วที่ไปหลงยึดถือ เพราะ ไม่รู้ว่า ตัวเค้า(ที่ จขกท.พิมพ์) และตัวจขกท. นั้นจริงๆไม่มี
และความรู้สึกยึดถือ ก็ไม่ใช่ของท่าน จขกท. หรือของใครทั้งสิ้น

2.เพราะไม่รู้ว่าจริงๆว่าความไปยึดถือนั่นแหละทุกข์

3.ท่าน จขกท.ถาม "จะต้องทำอย่างไรดีถึงจะลบสิ่งเหล่านี้ได้"
ตอบเบื้องต้นว่า อย่าไปยึดถือว่าท่านผูกพันกับเค้า จริงๆไม่มีใครผูกพันใคร แต่เข้าใจผิดว่าผูกพัน

ก้าวหน้าในธรรมครับ



เพราะคิดแบบนี้จึงทุกข์

อย่าคิดแบบนี้เลยครับ




คงจะเป็นการยากลำบากพอสมควรสำหรับบางคนที่จะมองหาความสงบสุขจากความว่างเปล่าได้พบสมใจปรารถนา การยึดถือในบางสิ่งใช่ว่าจะทำให้เกิดแต่ทุกข์ การยึดติดแค่เพียงบางสิ่งก็ใช่ว่าจะหาความสุขไม่มี คนเราชอบมองว่าตัวเองกำลังมีทุกข์ เลยพลอยกลัดกลุ้มจนทำให้มองไม่เห็นแม้เพียงความสุขที่อาจแฝงอยู่ ไม่แน่ใจว่าคุณผู้เป็นเจ้าของกระทู้นี้ ต้องการลบเลือนความรู้สึกดีๆที่เคยมี หรือสับสนกับความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในจิตใจของตัวเองกันหนอ หากมีบางอย่างที่ยังไม่สมดังตั้งใจ การอวยพร ด้วยความปรารถนาดี จะช่วยบรรเทาความหมองหม่นในใจของคุณได้พอสมควร หรือไม่ ก็ลองยกมือของคุณขึ้นมาสักข้างหนึ่ง พลิกมองดูให้ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ตอบคำถามกับตัวเองหน่อย ว่าด้านไหนกันแน่ที่ดีและมีประโยชน์มากกว่ากัน สมควรตัดทิ้งส่วนใดและเหลือส่วนไหนเอาไว้ ขอเพียงอย่าลืมว่ามือทั้งสองด้านนั้นมันติดอยู่กับตัวคุณ คุณจะยอมรับมันได้ไหม หรือเกลียดหรือกลัวมันยังไง ขอให้ลองคิดดู