ขอถามท่าน      บัณฑิต      จิตเมตตา
กรุณา      ตอบถ้อย      หนูน้อยถาม
สิ่งน่าเกลียด      หนูรังเกียจ      เดียดฉันตาม
สิ่งที่งาม      กลับนิยม      เฝ้าชมเชย

     เสียงไพเราะ      เสนาะหู      หนูฟังซึ้ง
เสียงตังตึง      ขึ้งโกรธ      คนโฉดเอ่ย
รสหวานน้อย      เค็มนิดซิ      หนูติเลย
เฝ้าชิดเชย      รสอร่อย      แต่น้อยมา(ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก)

     ได้สัมผัส      นวลนุ่ม      มักลุ่มหลง
สัมผัสตรง      แข็งกระด้าง      บ้างต่อว่า
ใจก็คิด      ติดเรื่องดี      ที่เข้ามา
เรื่องไร้ค่า      ใจมักขุ่น      อยู่วุ่นวาย

     ฝึกอย่างไร      จิตใจจึง      ถึงเสมอ
ดีเลวเจอ      เสมอสม      อารมณ์หมาย
ดีไม่ฟู      เลวไม่ฟุ้ง      มุ่งเฉยด้าย(ได้)
ทั้งดีร้าย      ไม่ไหวหวั่น      มั่นคงใจ

     ขอบัณฑิต      จิตเมตตา      กรุณาบอก
กำจัดออก      อารมณ์นั้น      ที่หวั่นไหว
วิธีฝึก      ปฏิบัติ      ขัดเกลาใจ
ตั้งมั่นได้      คงมั่น      นั้นทำไง.......เจ้าค่ะ ??? .



เจริญในธรรมเจ้าค่ะ.