.
 "คำว่าสั่งสมบุญ"

" .. "คำว่าสั่งสมบุญกุศล" อย่าไปหมายเพียงแค่ว่า "ให้วัตถุสิ่งของเป็นทานเท่านั้น จึงเรียกว่าสั่งสมบุญ" ถ้าไม่มีสิ่งของอะไรจะให้ทานแล้ว ถือว่าตนไม่ได้ทำบุญ คนส่วนมาก มักจะเห็นอย่างนั้นแหละ "แท้ที่จริงแล้ว เราประพฤติดีด้วย กาย วาจา ด้วยใจนี่นะ เราได้บุญอยู่ทุกเวลาไปเลย" เราทำดี พูดดีไปนะ เราทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ตนและผู้อื่น ดังกล่าวมานั้นแหละ

แล้วการพูดการจาของเรา "ก็พูดแต่ความจริง เรื่องไม่จริงไม่เอามาพูด ไม่เจตนาพูดเท็จ เจตนาพูดแต่คำจริง" ไม่พูดส่อเสียดยุยงให้ใครแตกร้าวสามัคคีกัน พูดแต่คำสมานไมตรีจิตกันและกัน เช่น "เห็นเพื่อนฝูงทะเลาะวิวาทกันอย่างนี้ เราก็ไม่เข้าข้างใคร พยายามไกล่เกลี่ย" ปรับความเข้าใจ ให้เขา ปรองดอง สามัคคีกัน

แทนที่เราจะไปถือหางข้างหนึ่ง เกลียดชังอีกข้างหนึ่ง "อย่างนี้ไม่ถูกต้อง เรียกว่าเราไม่เป็นธรรม" ก็ต้องทำใจให้เป็นกลาง "พยายามเกลี้ยกล่อมให้เขาปรองดอง สามัคคีกันให้ได้" นี่วาจาอย่างนี้ มันล้วนแต่บุญกุศลทั้งนั้น .. "

"ทวนกระแสจิต"
พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)