256 จิตไม่สงบมีความทุกข์ จิตสงบจึงมีความสุข


    257 การพิจารณาให้เข้าใจโลกตามความเป็นจริง


    258 ปลุกตนเองให้ตื่นอยู่เพื่อทำความเพียรให้พ้นทุกข์


    259 ศีลเป็นพื้นฐานในการพ้นทุกข์ เนื่องในวันมาฆบูชา


    260 มรณานุสสติกัมมัฏฐาน ระลึกถึงความตาย


    261 การทำความเพียรเพื่อดับไฟกิเลส


    262 การหาอุบายละกิเลสออกจากใจ


    263 สมุทัยเป็นแดนเกิดแห่งกองทุกข์


    264 การฝึกตนให้เป็นคนดีและตอบปัญหาต่อ


    265 การทำคุณงามความดีให้เป็นที่พึ่งของตน


    266 การพิจารณาให้รู้แจ้งในทุกข์เพื่อการปล่อยวาง


    267 การทำทาน รักษาศีล ภาวนา คือความดีแต่ละระดับ


    268 การหาวิธีแก้ไขพัฒนาจิตใจของตนเอง


    269 การพิจารณากิเลสที่เกิดกับจิตใจเพื่อละจิตใจให้บริสุทธิ์


    270 การพิจารณาอารมณ์ที่เกิดขึ้นภายในจิต


    271 การปฏิบัติเพื่อแสวงหาทางพ้นทุกข์


    272 บุญกุศลเป็นที่พึ่งของสัตว์ไปในโลกหน้า


    273 การทำความเพียรสร้างสติปัญญาละความหลงในใจ


    274 ธัมมจักกัปปวัตนสูตร เนื่องในวันอาสาฬหบูชา


    275 อบรมพระเณรในวันเข้าพรรษา


    276 การพิจารณาดูมายาของกิเลสที่เกิดขึ้นกับจิตใจ


    277 ตาและรูปเป็นของร้อน


    278 การฝึกหัดอบรมตนไม่ให้เป็นคนประมาท


    279 การฝึกสติสัมปชัญญะ


    280 สมฺมาวายาโม ความเพียรชอบ


    281 ประโยชน์ปัจจุบัน เบื้องหน้า สูงสุดคือพระนิพพาน