...ครั้งหนึ่งหลายปีมาแล้ว ข้าพเจ้าได้โดยสารเรือจ้างไปในกิจนิมนต์แห่งหนึ่ง คนแจวเรือเป็นชายชรา แต่ยังดูแข็งแรง เป็นคนร่าเริงคุยสนุก แจวพลางคุยพลางตลอดทาง

   ตอนหนึ่งถามแกว่า "โยมมีครอบครัวหรือเปล่า ?"
   "มีครับ ภรรยาก็มี ลูกก็มี แต่อย่าเอ่ยถึงเขาเลยครับ ฟื้นฝอยหาตะเข็บ"
   "อ้าว...! เป็นอย่างไรเล่าโยม ?" ข้าพเจ้าซัก...
   แกว่า "อุส่าห์เลี้ยงเขามาจนโตด้วยเรือลำนี้ ส่งเสียจนได้ดิบได้ดีเป็นใหญ่เป็นโต แต่เขาลืมพ่อเหมือนต้นไม้ได้น้ำค้างแล้วก็ปลื้มลืมน้ำเดิม พูดแล้วมันช้ำใจ แต่บัดนี้ผมก็ตัดใจได้แล้ว เลือดก้อนหนึ่ง ผมตัดได้..."
   ข้าพเจ้าฟังด้วยความเศร้าใจ ลูกหนอลูกทำไมจึงเป็นเช่นนี้ เพื่อให้แกลืมความหลัง ข้าพเจ้าจึงเอ่ยชมแกว่า
   "โยมทานยาอะไรถึงได้แข็งแรงอย่างนี้"
   "ยาไม่มีดอกครับ" แกตอบ "แต่ผมมีคาถาสำหรับภาวนา หลวงพ่อท่านให้ไว้นานแล้ว ท่านว่าเสกอยู่เสมอ จะทำให้แข็งแรง อายุยืน"
   ข้าพเจ้าชักสนใจ ออกปากขอทันที
   โดยชอบใจหัวเราะอย่างเบิกบาน พูดว่า "ได้ครับ คาถาของผมจำง่าย ใช้สะดวก"

   ใจเย็น หน้ายิ้ม อายุยืน แข็งแรง ไร้โรค โชคดี

   "นี่แหละครับ ดีจริงๆ ผมขอรับรองเอง เพราะผมใช้ได้ผลมาแล้ว"

จนกระทั่งบัดนี้ ข้าพเจ้ายังไม่ลืมชายชราคาถาขลังผู้นั้น