เมื่อฉันฝันเห็นในหลวง

 tongsamut  

คืนวันหนึ่ง ซึ่งฉัน นั้นฝันแปลก
ฝันครั้งแรก แปลกใจ เป็นหนักหนา
เพราะฝันเห็น ในหลวง ปวงประชา
คืนนิทรา คืนนั้น จำฝังใจ

รายละเอียด ความฝัน นั้นมีว่า
องค์ราขา ทรงงานศิลป์ อันยิ่งใหญ่
พระองค์ทรง วาดแผนที่ ประเทศไทย
ด้วยเส้นสาย จากความจำ ล้ำเลิศชน

ชูพระหัตถ์ ตวัดส่าย เป็นลายศิลป์
องค์ภูมินท์ ชะวะนา หาสับสน
ทรงแคล่วคล่อง สร้างงาน กลางปวงชน
ทุกคนยล ต่างอึ้ง ตะลึงงง

ราชาปราชญ์ วาดอย่างเดียวหนอ ก็หาไม่
ทรงใส่ใจ เขียนทุกอย่าง ดั่งประสงค์
ชื่ออำเภอ ชื่อจังหวัด พระหัตถ์ปลง
ทรงเขียนลง ไว้จนหมด อย่างครบครัน

ทุกสัญญลักษณ์ ของแผนที่ มีจนครบ
ประชานบ แซ่ซ้อง ครองถวัลย์
ต่างตะลึง ทึ่งทรุด สุดจำนรรจ์
สงสัยกัน เรื่องแผนที่ ภูมีพล

จึงอาสา ทูลถาม กลางนเรศ
ถึงเรื่องเหตุ ชนสงสัย เลยได้ผล
พระองค์ตอบ อย่างฉะฉาน กลางปวงชน
ฉันได้ยล และเสด็จ ทั่วเขตไทย

เพราะฉะนั้น ฉันจึงจำ นำมาวาด
เพื่อประกาศ ชนทั้งหลาย หายสงสัย
เป็นจิ๊กซอ ต่อภาพ ตราบทั่วไทย
สื่อความใน ไทยทุกผู้ ให้รู้กัน

บนภูเขา ห้วย,หนอง,คลอง,นา และป่าใหญ่
ฉันเคยไป ทั่วถิ่น หาสิ่งกั้น
เยี่ยมประชาฯ ทุกที่ ที่รู้กัน
เพราะฉะนั้น สัญญา ข้าจึงจำ

ฉันเป็นห่วง ปวงประชา หาใครเปรียบฯ
บางครั้งเงียบ หาใช่หยุด สุดจะกร้ำฯ
ประชาทุกข์ ฉันก็ทุกข์ สุดระกำ
ฉันนั้นช้ำ เมื่อประชา ของข้าตรม

พระองค์ตรัส ไม่นานเสียง สำเนียงแผ่ว
ไม่ใสแจ๋ว เริ่มริบหรี่ ธุลีผง
สุรเสียง เริ่มสะดุด และหยุดลง
ประชางง จ้องพระพักตร์ จับพระกาย

คงสะเทือน พระทัย เมื่อได้ตรัส
ตอนนี้ชัด ไทยทั้งผอง ได้หมองไหม้
ทรงเป็นห่วง ปวงนเรศ ประเทศไทย
ที่อาศัย แหลมทอง ของพระองค์

เป็นความฝัน เมื่อพฤษภาฯ คาดวงจิต
ไม่เคยคิด ใดหนา หาประสงค์
แต่ก็ฝัน ไปใย ได้แต่งง
นำมาลง เว็บไซต์ ให้อ่านกัน

หากคำพูด หรือความฝัน นั้นไม่เหมาะ
ศัพท์จำเพาะ ไม่สลวย ด้วยกาพย์ฉันท์
ขออภัย ทุกชนา อย่าว่ากัน
ว่าตัวฉัน อุปโลกน์ โกหกมา

เห็นว่าแปลก จึงเล่า เอาให้อ่าน
เป็นของขวัญ ปีใหม่ ก็ได้หนา
เป็นความฝัน เกี่ยวตรง องค์ราชา
นิฏฐิตา กลอนพาที เท่านี้เอย.

6,226







จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย