ตนเป็นที่พึ่งของตน
คนอื่นดลบันดาลได้แต่ไม่แน่
เพราะเขาไม่วิเศษสะเด็ดแด
ไม่อยู่แลเราทุกวันนิรันดร

เพราะฉะนั้นตนจึงพึ่งตนเถิด
จักประเสริฐพบสุขทุกข์ถ่ายถอน
พึ่งเทวาพึ่งไสยไม่แน่นอน
ทุกข์อาจย้อนกลับมาย้ำให้ช้ำใจ

We must rely on ourselves.
Others can help, but not always.
They are neither someone with powers
Nor someone who can be with us forever.

We thus have to rely on ourselves
That will bring joy and relieve suffering.
To rely on divine or magic powers
Might bring back suffering and distress us.