ในลัทธิศาสนาทั่วไป faith ซึ่งมักแปลว่าศรัทธานั้นช่วยให้คนรู้สึกว่าชีวิตมีคุณค่าและมีเป้าหมาย ทั้งยังช่วยปลอบประโลมใจยามเผชิญความผันผวนของชีวิต การศึกษาประวัติศาสตร์ชี้ให้เห็นว่าประโยชน์ในทางจิตใจนี้เกิดจากตัวความเชื่อเป็นหลัก ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งความเชื่อสักเท่าใด ศาสนาส่วนใหญ่เห็นว่าความเชื่อเป็นแก่นของศาสนา ยิ่งเชื่อเท่าใดก็ยิ่งดีเท่านั้น

ทว่า พุทธศาสนามองเรื่องนี้ต่างออกไป โดยเห็นว่าศรัทธาเป็นคุณธรรมข้อหนึ่งที่ต้องพัฒนาร่วมกันไปกับคุณธรรมข้ออื่น พุทธศาสนาให้ความสำคัญกับการรักษาสมดุลระหว่างศรัทธาและปัญญา เพื่อป้องกันมิให้ศรัทธานำไปสู่การมีอคติต่อศาสนาอื่น ความคลั่งศาสนา และความหลงใหลงมงาย ศรัทธาสำคัญในทางพุทธคือความเชื่อในศักยภาพของมนุษย์ว่าสามารถบรรลุธรรมได้ และการมีศรัทธาเช่นนี้ย่อมเป็นจุดตั้งต้นในการปฏิบัติธรรม ข้อพิสูจน์ศรัทธาในพุทธศาสนามิได้อยู่ที่ว่าเรามีความเชื่ออย่างแรงกล้าหรือไม่ หากอยู่ที่ความจริงใจในการนำความเชื่อนั้นมาทดสอบด้วยการปฏิบัติ

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ