.
 "บุญและบาปใจถึงก่อน"

" .. กรรมมันไม่ได้เกิดที่อื่น เวลานี้กายเราไม่ได้ทำอะไร วาจาเราก็ไม่ได้ทำ เหลือแต่ "มโนกรรม" ความน้อมนึก "มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา มโนเสฏฺฐา มโนมยา" บุญและบาปไม่ว่าใด ๆ ใจถึงก่อน ให้พากันพินิจพิจารณาให้เห็นแจ่มแจ้งลงไป แน่นอนลงไป "บุญและบาปใจมันถึงก่อน"

"มโน" คือความน้อมนึก ธรรมะคือความคิด "ปุพพะ" คือในเบื้องต้น "นี่แหละต้นบุญ ต้นกุศลทั้งหลาย คือใจเรานี้เอง" บุญและบาปเกิดจากนี้ไม่ได้เกิดจากอื่นไกล พิจารณาให้แน่นทนลงไปเดี๋ยวนี้แหละ .. "

"การฟังและการปฏิบัติ" (หลวงปู่ฝั้้น อาจาโร)
ม.ร.ว. ส่งศรี เกตุสิงห์ ถอดจากแถบบันทึกเสียง