พระอนาถบิณฑิกเศรษฐีมีนามเดิมว่า สุทัตตะ เป็นชาวเมืองสาวัตถีและมีฐานะร่ำรวยมาก คำว่า อนาถบิณฑิกะ ไม่ใช่นามเดิมของท่าน แต่เป็นฉายาที่แปลว่า "ผู้ให้ก้อนข้าวแก่คนอนาถา" เพราะท่านมักจะช่วยเหลือคนยากจนและคนไร้ที่พึ่งอยู่เสมอ

การพบพระพุทธเจ้า
สุทัตตะได้เดินทางไปค้าขายที่เมืองราชคฤห์และได้มีโอกาสไปพักอยู่กับญาติที่นับถือพระพุทธเจ้า เมื่อทราบว่าพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ ที่นั้น สุทัตตะจึงรีบเดินทางไปเข้าเฝ้าและได้ฟังธรรมจนเกิดความเลื่อมใสอย่างยิ่ง หลังจากนั้นท่านได้บรรลุเป็น พระโสดาบัน 🤩 ซึ่งเป็นอริยบุคคลชั้นแรกในพระพุทธศาสนา

การสร้างวัดเชตวัน
หลังจากที่ได้พบพระพุทธเจ้าแล้ว สุทัตตะเศรษฐีมีความประสงค์ที่จะนิมนต์พระพุทธเจ้ามาประทับที่เมืองสาวัตถีเพื่อเผยแผ่พระศาสนา ท่านจึงได้ออกเสาะหาสถานที่ที่เหมาะสมเพื่อสร้างวัดถวาย หนึ่งในสถานที่ที่เหมาะสมคือ สวนของเจ้าชายเชต 🌳 ซึ่งมีเนื้อที่กว้างขวางและสงบ แต่เจ้าชายเชตไม่ยินยอมขายที่ดินให้ในตอนแรก

เมื่อสุทัตตะเศรษฐียืนยันที่จะซื้อที่ดิน เจ้าชายเชตจึงยื่นข้อเสนอที่ไม่อยากจะขายโดยบอกว่า "ถ้าเอาเงินมาปูให้เต็มพื้นที่ทั้งหมดก็จะขายให้" สุทัตตะเศรษฐีจึงตอบรับข้อเสนอและนำทรัพย์สมบัติของตนเองมาปูให้เต็มพื้นที่ ซึ่งแสดงถึงความศรัทธาอันแรงกล้าของท่าน

เมื่อเจ้าชายเชตเห็นความตั้งใจอันยิ่งใหญ่ของสุทัตตะเศรษฐีก็เกิดความเลื่อมใสเช่นกัน ท่านจึงยกต้นไม้และส่วนที่เหลือในสวนให้ และสถานที่แห่งนี้จึงถูกเรียกว่า วัดเชตวัน หรือ พระเชตวันมหาวิหาร ซึ่งกลายเป็นศูนย์กลางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาที่สำคัญแห่งหนึ่ง

คุณธรรมและบั้นปลายชีวิต
พระอนาถบิณฑิกะเป็น อุบาสกเอก หรือพุทธศาสนิกชนชายผู้ที่อุปถัมภ์พระพุทธศาสนาอย่างยิ่งใหญ่และมีความเลื่อมใสในพระพุทธเจ้าอย่างมั่นคง ท่านได้ทำนุบำรุงวัดเชตวันและถวายปัจจัยสี่ (อาหาร, เครื่องนุ่งห่ม, ที่อยู่อาศัย, และยารักษาโรค) แก่พระสงฆ์เป็นประจำ ตลอดชีวิตของท่าน ท่านยังคงช่วยเหลือคนยากจนและประกอบกุศลอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต ท่านได้ฟังธรรมเทศนาจากพระพุทธเจ้าและพระสารีบุตรจนสำเร็จเป็นพระอรหันต์ก่อนที่ท่านจะเสียชีวิต

ในทางพุทธศาสนาแล้ว พระอนาถบิณฑิกะถือเป็นแบบอย่างของ อุบาสกผู้ให้ ที่มีศรัทธาและเสียสละเพื่อพระศาสนาอย่างแท้จริง 🙏