กวีธรรมะ

เรื่องที่ ๓๕ : แก้วความงาม
โดย : เวทิน ศันสนียเวทย์


มะเร็งลามตามเนื้อเถือกระดูก
มองหาหยูกหายารักษาแผล
ยาอยู่ไหนใจปองสองตาแล
หามาแก้โรคร้ายทำลายมัน ฯ

ยาหม้อดีมีใครบอกไปซื้อ
ผักหญ้าหรือต้นไม้ตามไปหั่น
ดินหรือสัตว์จัดหามาพร้อมกัน
กินทั้งนั้นมั่นใจโรคภัยกลัว ฯ

ยาแผนปัจจุบันจัดสรรด้วย
หวังให้ช่วยชีวิตคิดไปทั่ว
คิดวิตกกังวลใจหม่นมัว
รักษามั่วโรคร้ายในกายตน ฯ

พระมาโปรดโอดโอยร่ำโหยไห้
แต่กราบไหว้บูชาทั้งหน้าหม่น
ไม่มีแล้วแววรื่นให้ชื่นชนม์
พระสวดมนต์ให้ฟังก็ตั้งใจ ฯ

เราเกิดมามีสุขมีทุกข์โศก
อยู่ในโลกมนุษย์สุดแก้ไข
หวังเยียวยาหาเหตุแก้เพทภัย
ไม่มีใครเยียวยารักษาแล้ว ฯ

แต่ยาใจใครมีอยู่ที่จิต
ย่อมพิชิตทุกอย่างสู่ทางแผ้ว
ห้วงมหรรณพ์นั้นกว้างขวางเป็นแนว
จะเป็นแก้วความงามนำข้ามไป ฯ






จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย