ร่างกายเราเท่านี้เท่าที่เห็น
เล็กใหญ่เป็นร่างกายอ้วนผ่ายผอม
มีใจนำสำคัญร่างนั้นยอม
สุขทุกข์ย่อมสลับสับไปมา ฯ

เมื่อมีสุขสุขใจเพราะได้สุข
เมื่อมีทุกข์ทุกข์ใจไปทั่วหน้า
วันนี้ปลาบปลื้มใจในชีวา
ถึงวันหน้าหมองหม่นเวียนวนไป ฯ

ธาตุดินน้ำลมไฟให้สัดส่วน
เป็นร่างล้วนชวนจิตพิศมัย
ชื่นชีวิตติดตรึงซึ้งหทัย
สุขอยู่ในอัตตาต่างว่าดี ฯ

พอโรคร้ายหมายขวัญก็หวั่นไหว
เจ็บป่วยไข้ได้ทุกข์หมดสุขศรี
เนื้อร้ายลามตามล่าทุกนาที
ทุกข์ทวีจี้จ่อทรมาน ฯ

จึงวิตกกังวลหมองหม่นสิ้น
ไม่ยลยินยากยุ่งใจฟุ้งซ่าน
หาที่ซึ่งพึ่งพามาเนิ่นนาน
ไม่พบพานที่ซึ่งพึ่งพาใจ ฯ

ฟังเถิดฟังเอาไว้ใจกับร่าง
เจ็บปวดอย่างรุนแรงแข็งใจใหม่
นึกถึงพระไตรรัตน์เป็นฉัตรชัย
แล้วจะได้เห็นธรรมส่องนำทาง ฯ