ตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนนี้มีบุตรอายุ 1.6 ปีค่ะ แต่อยากออกบวชมากเลยรู้สึกเบื่อทางโลก แต่ก็เป็นห่วงลูก ไม่ทราบว่าถ้าเราออกบวชโดยให้สามีเลี้ยงลูกคนเดียวจะบาปมั๊ยค่ะ จะถือว่าราทอดทิ้งเค้าหรือไม่ เคยคุยเล่นๆ กับสามีเค้าก็บอกว่าเค้าสามารถเลี้ยงคนเดียวได้ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าเอาเข้าจริงๆ เค้าจะยอมหรือไม่ รบกวนตอบคำถามด้วยนะคะ   

ผู้ที่มีชีวิตที่เป็นสุข ไม่ว่าจะอยู่ในสถานที่อย่างไร ในสภาวะแวดล้อมแบบไหนก็สามารถเป็นสุขได้ สิ่งที่เป็นปัญหาคือเราจะสามารถเข้าใจและเผชิญหน้าในแต่ละสถานการณ์ต่าง ๆ ได้อย่างเหมาะสมได้มากน้อยเพียงใด เราอาจจะ้ต้องมองให้ออกว่าเป้าหมายของการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ในชีวิตหนึ่ง ๆ คืออะไรกันแน่ ไม่ว่าการอยู่ในแบบของโลก เราก็ต้องมีหน้าที่ในแบบของโลก แม้กระทั่งการอยู่ในแบบของนักบวช เราก็ต้องมีหน้าที่ในแบบของนักบวช

การที่ท่านรู้สึกเบื่อทางโลกแล้วหันหน้าเข้าทางศาสนาก็เป็นเรื่องที่ดี แต่ในแง่ของศาสนาก็ยังมีอีกหลายทางที่สามารถส่งเสริมให้เข้าใจ และเรียนรู้ได้ด้วยตนเองอย่างจริงจัง ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับความเพียรพยามอย่างต่อเนื่องของแต่ละบุคคล ซึ่งจะขอแนะว่าบทเรียนทางโลกก็เป็นบทเรียนหนึ่งที่ดีพอสมควรที่จะช่วยให้เราได้เข้าใจโลกและเข้าใจธรรมได้อย่างจริงจัง เพียงถ้าเราได้พยามที่จะมองในลักษณะของเหตุผล ที่มาที่ไป ซึ่งเป็นเรื่องของแนวการสอนตามพุทธศาสนาล้วน ๆ เสียด้วยซ้ำ

การจะบอกว่าปล่อยลูกไว้ให้สามีเลี้ยงนั้น บาปหรือไม่อยู่ที่ตัวของท่านเอง การที่ไปอย่างที่จังหวะ โอกาสอำนวย ซึ่งผู้บวชก็อิ่มอกอิ่มใจกับการกับการใช้ชีวิตทางธรรม มิได้มีการห่วงหน้าพะวงหลัง เข้าใจว่าทางที่เรามองนั้นคงไม่ผิดแน่ แต่เมื่อยังมีห่วงอาลัย ภาระผูกพันธ์ ความกังวลที่ยังตัดไม่ขาด นั่นก็หมายความว่าการไปของท่านเองจะเป็นจุดทำลายแนวทางในอนาคตได้ ซึ่งทั้งหมดนี้เข้าใจว่ามีเพียงเราเท่านั้นที่จะตอบตนเองได้อย่างดี