พจนานุกรมพุทธศาสน์

หมวด มารยา - มิจฉาชีพ

พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ : ความหมายของคำศัพท์ทางพระพุทธศาสนา

มารยา - มิจฉาชีพ

มารยา การแสร้งทำ, เล่ห์เหลี่ยม, การล่อลวง, กิริยาที่แสดงอาการให้เขาเห็นผิดจากที่เป็นจริง

มารยาท กิริยา, กิริยาวาจาที่ถือว่าเรียบร้อย

มาลัย ดอกไม้ที่ร้อยเป็นพวง

มาลา พวงดอกไม้, ดอกไม้ทั่วไป, สร้อยคอ

มาลี ดอกไม้ทั่วไป, ผู้แต่งด้วยพวงดอกไม้

มาส เดือน ดู มาตรา, เดือน

มาสก ชื่อมาตราเงินในครั้งโบราณ ห้ามาสก เป็นหนึ่งบาท

มิคจิรวัน พระราชอุทยานของพระเจ้าโกรัพยะ ผู้ครองแคว้นกุรุ

มิจฉัตตะ ความเป็นผิด, ภาวะที่ผิดมี ๑๐ อย่าง คือ มิจฉาทิฏฐิ มิจฉาสังกัปปะ มิจฉาวาจา มิจฉากัมมันตะ มิจฉาอาชีวะ มิจฉาวายามะ มิจฉาสติ มิจฉาสมาธิ มิจฉาญาณ มิจฉาวิมุตติ

มิจฉา ผิด

มิจฉากัมมันตะ ทำการผิดได้แก่กายทุจริต ๓ คือ ๑. ปาณาติบาต ฆ่าสัตว์ ๒. อทินนาทาน ลักทรัพย์ ๓. กาเม สุมิจฉาจาร ประพฤติผิดในกาม

มิจฉาจริยา, มิจฉาจาร ความประพฤติผิด

มิจฉาชีพ การหาเลี้ยงชีพในทางผิด ดู มิจฉาอาชีวะ