ดูกรภิกษุทั้งหลาย อีกประการหนึ่ง พระศาสดาหรือเพื่อนสพรหมจารีผู้อยู่ในฐานะครูบางรูป ก็ไม่ได้แสดงธรรมแก่ภิกษุ แม้ภิกษุก็ไม่ได้แสดงธรรมเท่าที่ได้สดับ ได้ศึกษาเล่าเรียนมาแก่ชนเหล่าอื่นโดยพิสดาร ก็แต่ว่าภิกษุย่อมทำการสาธยายธรรมเท่าที่ได้สดับ ได้ศึกษาเล่าเรียนมาโดยพิสดาร เธอย่อมเข้าใจอรรถ เข้าใจธรรมในธรรมนั้น ตามที่ภิกษุสาธยายธรรมเท่าที่ได้สดับ ได้ศึกษาเล่าเรียนมาโดยพิสดาร เมื่อเธอเข้าใจอรรถ เข้าใจธรรม ย่อมเกิดปราโมทย์ เมื่อเกิดปราโมทย์แล้ว ย่อมเกิดปีติ เมื่อใจเกิดปีติกายย่อมสงบ ผู้มีกายสงบแล้ว ย่อมได้เสวยสุข เมื่อมีสุข จิตย่อมตั้งมั่น ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นเหตุแห่งวิมุตติข้อที่ ๓ ซึ่งเป็นเหตุให้จิตของภิกษุผู้ไม่ประมาท มีความเพียร มีใจเด็ดเดี่ยว ที่ยังไม่หลุดพ้น ย่อมหลุดพ้น อาสวะที่ยังไม่สิ้นไป ย่อมถึงความสิ้นไป หรือเธอย่อมได้บรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะชั้นเยี่ยม ที่ยังไม่ได้บรรลุ
# | เรื่อง | อ่าน |
---|---|---|
0430 | 01 (16/01/2566) สัมโมทนียกถา | 3166 |
0431 | 02 (16/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคค่ำ) | 3189 |
0432 | 03 (17/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคเช้า) | 3171 |
0433 | 04 (17/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคบ่าย) | 3161 |
0434 | 05 (17/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคค่ำ) | 3166 |
0435 | 06 (18/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคเช้า) | 3157 |
0436 | 07 (18/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคบ่าย) | 3157 |
0437 | 08 (18/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคค่ำ) | 3157 |
0438 | 09 (19/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคเช้า) | 3181 |
0439 | 10 (19/01/2566) ธรรมบรรยาย (ภาคบ่าย) | 3156 |