ขอต้อนรับทุกท่าน ในเทศกาลแห่งความรัก ด้วย
-:- ความรัก (ตอนที่ ๒) .. ความรัก ที่เคล้ากิเลส -:-

๏ การปล่อยใจ ไปในรัก จึงมีทุกข์
เกิดไร้สุข ในจิต คิดโหยหา
เพราะจิตที่ ยังเวียนว่าย ในกามา
ย่อมต้องไขว่ ย่อมอยากคว้า เข้ามาชม

๏ ไหนจะห่วง ไหนอยากหา ไหนคิดถึง
จิตคะนึง หวนไห้ ให้ขื่นขม
ร้าวอุรา เกินระงับ ดับความตรม
ทุรนทุราย ตามอารมณ์ สุดกั้นไว้

๏ การพลัดพราก จากสิ่งที่ เป็นของรัก
อยากจะหัก จินตนา ว่าทำไฉน
ปล่อยอารมณ์ เป็นทาส ตัณหาไซร้
กิเลสกวัก ขวักไขว่ ให้ชิดมัน

๏ มาเถิดลูก มาผูกจิต กับเสาหลัก
อย่าปล่อยมัน ให้จมปลัก หมักโศกศัลย์
ใช้พระธรรม นำหน้า พาชีวัน
ออกจากคอก กิเลสกั้น ทิ้งมันไป

๏ อย่าไปหลอก ตัวเอง ว่ามีสุข
อมความทุกข์ ความรัญจวน ความหวนไห้
ทั้งโศกศัลย์ โศกเศร้า ร้าวหทัย
ยามมิได้ แม้พบพาน ผสานตา

๏ เพราะทำให้ รักเกิด บรรเจิดแล้ว
จิตสู่แร้ว แห่งกิเลส เหตุตัณหา
ความรำไร พิลาป เกิดตามมา
ฝืนยิ้มแย้ม ทั้งน้ำตา ที่ท่วมใจ

๏ แม้มาพิศ พินิจ ผู้มีรัก
หายากนัก ที่รักแล้ว แคล้วหมองไหม้
ล้วนปรารถนา รักแท้ ที่จากใจ
ทำไฉน ?? จักได้ ไว้แนบอิง ๚

*****************************
เจริญในธรรมเจ้าค่ะ
Hinghoi noi

*****************
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=452837314783470&set=a.324132570987279.71703.132481726819032&type=1&theater