ขอต้อนรับทุกท่าน ในเทศกาลแห่งความรัก ด้วย
-:- ความรัก (ตอนที่ ๔) ความรักที่ยิ่งใหญ่ -:-

๏ ความรักอื่น หมื่นแสน มิแม้นเหมือน
ใหญ่กว่าเดือน กว้างกว่าฟ้า นภาใส
ถึงพรหมโลก ก็จัด ว่าต่ำไป
มิเทียบได้ เท่ารัก ของ ศาสดา

๏ ทุกภพชาติ ที่เกิดมา สร้างบารมี
ในฤดี มีแต่ให้ ไร้กังขา
นำสัทธรรม โปรดเวไนย์ สามโลกา
เพี่อให้พ้น สังสารา วัฏฏภัย

๏ ทั้งทั้งที่ สามารถ บรรลุธรรม
เพียงน้อมนำ จิตโยนิโสฯ ในอุปนิสัย
ฟังธรรมจาก องค์ทีปังกร พุทธะไซร้
กลับห่วงไซร้ หมู่สัตว์ ขจัดมาร

๏ พระสัพพัญญุตาญาณนี้ เรารักจริง
มิทรงกริ่ง สั่งสมไว้ ให้สืบสาน
สี่อสงไขย แสนกัป ที่ยาวนาน
หมายบั่น ราน กิเลส ตัณหาลง

๏ แหล่ะนี่คือ ความรัก แสนบริสุทธิ์
เพราพิสุทธิ์ มิใช่รัก ที่ใหลหลง
พระหทัย ตั้งมั่นไว้ อย่างมั่นคง
ธรรมดำรง คงถึงเรา ผลาญเขลาไป

๏ มาเถิดมา อยากบูชา ในความรัก
ที่ประจักษ์ ในจิต น่าพิสมัย
ต้องบูชา รักขององค์ ภูวนัย
ให้สถิต ในหทัย ตลอดกาล ๚

****************************
ความรักที่ยิ่งใหญ่ คือ
ความรักในพระสัพพัญญุตญาณ ของพระพุทธองค์
พระองค์ยอมเสียสละความสุขส่วนตน
ทุกภพทุกชาติ ทุกการเกิด
เพื่อบำเพ็ญเพียร สร้างบารมี
เพื่อให้ได้ถึงซึ่งพระสัมมาสัมโพธิญาณ
นำพระสัทธรรมเหล่านั้นมาโปรดหมู่สัตว์โลกทั้งหลาย
เพื่อข้ามให้พ้นแห่งห้วงมหรรณพ ให้พ้นวัฏฏภัย

และนี่คือความรักที่ยิ่งใหญ่
กว้างสุดฟ้า กว้างกว่ามหาสมุทร
แม้แต่พรหมโลกก็ต่ำไป
เมื่อเทียบกับความรักของพระพุทธองค์
ที่มีต่อพระสัพพัญญุตญาณ
เพื่อพาให้เรา และหมู่มวลสัตว์โลก
พ้นจากการเวียนว่ายที่เข้าหาทุกข์ ในวัฏฏสงสาร

มาบูชารักของพระองค์
ด้วยการก้าวเดินไปในมรรคที่ทรงประทานไว้ให้เถิดค่ะ

เจริญในธรรมเจ้าค่ะ

********************************