o เรามีศรัทธาเป็นพืช
มีความเพียรเป็นฝน
ปัญญาของเราเป็นแอกและไถ
หิริของเราเป็นงอนไถ
มีใจเป็นเชือก
สติของเราเป็นผาลและประตัก

     เรามีกายคุ้มครองแล้ว
มีวาจาคุ้มครองแล้ว
เป็นผู้สำรวมแล้วในการบริโภคอาหาร

     เราทำการดายหญ้า(คือวาจาสับปรับ) ด้วยคำสัจจ์
โสรัจจะของเราเป็นเครื่องให้แล้วเสร็จงาน
ความเพียรของเราเป็นเครื่องนำธุระไปให้สมหวัง
นำไปถึงความเกเษมจากโยคะ ไปไม่ถอยหลัง
ยังกิจที่ซึ่งบุคคลไปแล้วไม่เศร้าโศก

     เราทำนาอย่างนี้
นาเรานั้นย่อมมีผลเป็นอมตะ
บุคคลทำนาอย่างนี้แล้ว
ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้
เพราะเหตุนี้ความพ่ายแพ้ย่อมไม่มีแก่เรา.


เจริญในธรรมครับ.