๏ ดวงตะวันลับฟ้า “ป่าบ้านตาด”
พฤกษชาติเคยผุดผ่องคงหมองศรี
ชาวประชาต่างอาลัยในพระดี
ที่บ่งชี้บอกทางพ้นวังวน

เดินตามรอยบาทบงสุ์สงฆ์สาวก
โลกุตรโลกยิ่งใหญ่ใช่สับสน
ซึ่งโมหันธ์อันธกาลไกลไม่ปะปน
ประชาชนรู้แก่ใจ...ท่านไปดี

ต่อแต่นี้วิกฤตไทยใครจะช่วย
ปฏิบัติธรรมหากงงงวยใครจะชี้
เนื้อนาบุญยิ่งใหญ่ที่ไหนมี
คุณความดีอันเกรียงไกรใครจะทำ

เมื่อประทีปดวงใหญ่มาไฟดับ
แม้หนทางมิหายวับก็จวนค่ำ
เหลือเพียงทางสลัวความกลัวนำ
ต้องลูบคลำเรื่อยเปื่อยให้เหนื่อยใจ

ทั่วแผ่นดินแสนอาลัยในวันนี้
พระไตรรัตน์หมองศรีไม่สดใส
ก็ด้วยข่าวหลวงตามาจากไป
น้อมกราบไหว้บูชา...หลวงตาบัว.

ข้าพเจ้านอบน้อมพระสงฆ์