คนเห็นแก่ตัว โกรธง่ายและโกรธเร็ว แล้วก็ลืมยาก เลิกโกรธยาก...ความเห็นแก่ตัวยังมีอยู่เท่าไร มันก็โกรธอยู่เพียงนั้น โกรธอยู่เท่านั้น
คนเห็นแก่ "ตัว"
โกรธง่ายและโกรธเร็ว
แล้วก็ลืมยาก เลิกโกรธยาก
.
มันโกรธง่ายและโกรธเร็ว
แล้วมันก็ลืมยาก คือหายโกรธยาก
.
ความเห็นแก่ตัวยังมีอยู่เท่าไร
มันก็โกรธอยู่เพียงนั้น โกรธอยู่เท่านั้น
.
พุทธทาสภิกขุ
