เปลวเทียนกลางสายลมย่อมส่องแสงวูบไหว จนไม่อาจอ่านหนังสือหรือทำการงานอันละเอียดใดๆ ได้ ในทำนองเดียวกัน จิตที่ขาดการฝึกฝนย่อมไม่อาจส่องแสงเพียงพอต่อการเจริญวิปัสสนา สมาธิภาวนาเป็นวิธีการนำเทียนออกจากสายลม ทำให้เปลวเทียนในจิตนิ่งสว่างไสวจนเราสนด้ายเข้ารูเข็มได้

การเข้าใจความเป็นไปของสิ่งทั้งหลายว่าไม่เที่ยง บกพร่องอยู่เป็นนิตย์และเป็นอนัตตา ด้วยประสบการณ์ตรง จะทำให้จิตปล่อยวางความยึดมั่นถือมั่น แต่ความเข้าใจอย่างถ่องแท้นี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต้องอาศัยความแจ่มชัดมั่นคงจากสมาธินั่นเอง

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ