พระวิมลเถระ ท่านเป็นบุตรของเศรษฐีคนหนึ่งในเมืองพาราณสี ซึ่งเป็นสหายผู้มีความสนิทสนมและ ชอบพอกับพระยสะมาก ท่านได้ทราบข่าวคราวว่าพระยสะผู้เป็นสหายอันเป็นที่รักออกบวชแล้ว จึงคิดว่าพระธรรมวินัยที่ยสกุลบุตรออกบวชนี้จักไม่เลวทรามเป็นแน่แท้ คงจะเป็นสิ่งอันประเสริฐ อำนวยประโยชน์สุขให้แก่หมู่ชนผู้สนใจในการประพฤติปฏิบัติตาม
คิดอย่างนั้นแล้ว จึงไปชักชวน สหายอีก ๓ คน คือ สุพาหุ ปุณณชิ ควัมปติ พากันเข้าไปหาพระยสะ บอกความประสงค์ในการมาของพวกตนให้ท่านทราบ พระยสะจึงพาท่านพร้อมด้วยสหายเข้าไปเฝ้าพระบรมศาสดา ทูลขอให้พระองค์ทรงสั่งสอน
พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนให้ได้บรรลุธรรมพิเศษและประทานอุปสมบทด้วยวิธีเอหิภิกขุอุปสัมปทา
ต่อมาพระองค์ทรงสั่งสอนให้บรรลุพระอรหัตเป็นพระอเสขบุคคล
ในคราวที่พระบรมศาสดาทรงส่งพระสาวกไปประกาศพระศาสนาในตอนปฐมโพธิกาล ท่านก็ช่วยประกาศพระศาสนาในชนบท ต่าง ๆ สั่งสอนกุลบุตรให้เกิดความเชื่อความเลื่อมใส ได้รับผลตามสมควรแก่อุปนิสัย
ท่านดำรงอยู่ถึงกาลกำหนดอายุขัยก็ดับขันธปรินิพพาน
