"จิตใจมันวุ่นวายมาก"

" .. ถ้าหากว่าจิตใจมันวุ่นวายมาก "ก็ตั้งสติขึ้น สูดลมเข้าให้มันมากจนไม่มีที่เก็บ แล้วก็ปล่อยให้มันหมดจนกว่าที่มันไม่มีในนี้แล้ว" ก็หายใจเข้ามาอีก "สูดให้มันเต็มที่ แล้วก็ปล่อยไปสามครั้ง" ตั้งจิตใหม่มีความสงบขึ้น

ถ้ามีอารมณ์วุ่นวายอีก "ก็ทำอย่างนี้อีกทุกครั้ง" จะเดินจงกรมก็ตาม จะนั่งสมาธิก็ตาม "ถ้าเดินจงกรมมันวุ่นวายมากก็หยุดนิ่ง" กำหนดให้ลงในที่สงบ "ตั้งใหม่ให้รู้ จิตจึงจะเกาะ" แล้วก็เดินต่อไป

"นั่งสมาธิก็เหมือนกันอย่างนั้น เดินจงกรมก็เหมือนกันอย่างนั้น" มันต่างกันแต่อิริยาบถนั่งกับอิริยาบถเดิน เท่านั้น .. "

หลวงปู่ชา สุภัทโท