"จิตดวงนี้ไม่เคยตาย"

" .. "ใจดวงนี้ซึ่งเป็นของไม่ตาย" ไปภพใดชาติใดตกนรกอเวจีกี่กัปกี่กัลป์ทุกข์ขนาดไหนใจยอมรับว่าทุกข์ "แต่ใจนี้ไม่ยอมฉิบหาย ความฉิบหายไม่มีในใจ ความสูญไม่มีในใจ ใจไม่มีสูญ" ส่วนทุกข์ - สุขมากน้อยยอมรับว่า เป็นสุขเป็นทุกข์ที่ใจได้เหมือนกันกับทุกดวงใจ

"เวลาไปอยู่ในนรกกี่กัปกี่กัลป์" นรกก็อยู่ในกฎอนิจจัง มีความแปรสภาพ ไม่แปรเร็วก็แปรช้า แปรขึ้นมา แล้วก็แปรขึ้นมาจนกระทั่งเป็นมนุษย์ สร้างความดีงามขึ้นมาแล้วก็เป็นเทวบุตรเทวดา

สร้างความดีงามมากขึ้น ๆ "ถึงขั้นบารมีสมบูรณ์เต็มที่แล้วเป็นผู้บริสุทธิ์พุทโธ" เช่นพระพุทธเจ้า-พระอรหันต์ท่าน ท่านสิ้นสุดยุติทุกอย่างแล้วเรื่องกองทุกข์ทั้งมวลในภพชาติต่าง ๆ ที่จะมาตายกองกันดังที่เคยเป็นมาแล้วไม่มีในท่านผู้บริสุทธิ์ในจิตเรียบร้อยแล้ว

นั่นละ "จิตดวงนี้ไม่เคยตาย" ไม่เคยฉิบหาย จนกระทั่งบริสุทธิ์แล้วก็กลายเป็นธรรมธาตุขึ้นมาภายในใจ ใจกับบุญกุศลเหล่านี้เข้ากันได้สนิท จึงขอให้บรรดาพี่น้องทั้งหลายสร้างคุณงามความดี .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=4228&CatID=2