หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร
วัดธรรมมงคล เถาบุญญนนท์วิหาร
แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพฯ



มีพระสูตรพระสูตรหนึ่งที่พระพุทธเจ้าแสดงเป็นพระสูตรที่ใหญ่มากเรียกว่า "มหาสมัย" มหาสมัยนี่มีเทวดามาฟัง มาฟังพระสูตรมหาสมัยนี่เป็นโกฎิในครั้งนั้น แล้วเนื้อความของมหาสมัยนั่นย่อลงว่า

พุทฺธํ สรณํ คตาเส น เต คมิสฺสนฺติ อปายภูมึ มานุสํ เทหํ เทวกายํ ปริปูเรสฺสนฺติ

นี่เป็นภาษาแขกแล้วก็จะแปลให้โยมฟังว่า "พุทฺธํ สรณํ คตาเส" ใครเล่ามาไหว้พระพุทธเจ้า เอาพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง เอาพระธรรมเป็นที่พึ่ง เอาพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง

"พุทฺธํ สรณํ คตาเส น เต คมิสฺสนฺติ อปายภูมึ" นะ แปลว่า "ไม่" น เต คมิสฺสนฺติ ไม่ไปเกิดเป็นหมูหมากาไก่ สัตว์นรกไม่ไป "น เต คมิสฺสนฺติ อปายภูมึ"

"มานุสํ เทหํ" เทหัง แปลว่า "ละ" ละจากกายมนุษย์ "เทวกายํ" ได้กายเทพมาแทน ...จบ

เทศน์ย่อว่าเทศน์ย่อ คือว่าหมายความว่า อธิบายอีกนิดหนึ่งว่า เมื่อเราเนี่ยภาวนาพุทโธใช่ไหม ภาวนาพุทโธแล้วป้องกันนรกได้แน่นอน นี่คือ "หัวใจของมหาสมัยสูตร" ที่พระพุทธเจ้าเทศน์ให้เทวดาฟังแต่มนุษย์ก็จำเอามา เทวดาเขาก็รู้ไป แต่เมื่อเราเป็นมนุษย์เราก็จำเอามาทำเพราะว่าเราก็อยากเป็นเทวดาเหมือนกัน