หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย



พูดถึงเรื่องศีล คำว่า สีเล หรือ ศีล คำนี้น่ะมันแปลว่า ปกติกายวาจา ปกติหมายความว่า มีความประพฤติดีสม่ำเสมอไม่ได้ประพฤติชั่วด้วยกายด้วยวาจา ไม่ได้ฆ่าสัตว์ ไม่ได้ลักทรัพย์ ไม่ได้ประพฤติผิดในกามหรือถ้าศีลแปดก็ไม่ได้ประพฤติล่วงพรหมจรรย์ ได้แก่ เว้นจากการเมถุนธรรม นี่ไม่ได้ดื่มสุราเมรัยกัญชายาฝิ่นเฮโรอีน อันเป็นที่ตั้งของความประมาท

ผู้รักษาศีลแปดก็เพิ่มเข้าไปบาดนิ เว้นจากการบริโภคอาหารในเวลาวิกาล คือตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงวันใหม่ เว้นจากการฟ้อนรำขับร้อง ดีดสีตีเป่า ประดับตกแต่งร่างกายด้วยดอกไม้ของหอม เครื่องทาเครื่องย้อมต่างๆ แล้วการนั่งนอนก็นั่งนอนให้ถูกตามระเบียบ คือว่านอนเตียง ขาเตียงไม่สูงเกินกว่าสิบนิ้วข้างไม้นับแต่แม่แคร่ลงไป แล้วก็เป็นเตียงนอนสำหรับคนเดียว ถ้าเตียงนอนสำหรับสองคนท่านห้าม แล้วเตียงนอนที่ประะดับประดาตกแต่งหรูหรามีลวดลายต่างๆอย่างนี้นะนอนไม่ได้ แล้วอาสนะที่ยัดด้วยนุ่นและสำลีก็นั่งนอนไม่ได้ อย่างนี้นะให้พึงเข้าใจผู้รักษาศีลแปดก็ต้องสำรวมในสิกขาบทเหล่านี้ให้ได้

เมื่อสำรวมได้ก็เรียกว่าเป็นผู้มีความประพฤติเป็นปกติ ไม่ล่วงพุทธบัญญัติที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติห้ามไว้ ก็เป็นบุญเป็นกุศลของผู้ที่มารักษา