"อานาปานสติเป็นของง่าย"

" .. ที่วัดเรานี้ก็สอนอานาปานสติ "อานาปานสตินี้เป็นของง่าย" เพราะอะไร "เพราะมีอยู่แล้ว เรานั่งอยู่เราก็หายใจอยู่ เรายืนอยู่ก็หายใจอยู่ นอนเราก็หายใจของเราอยู่" ดังนั้นก็กำหนดเอาสิ่งที่มีอยู่ใกล้ ๆ เป็นอารมณ์

"หายใจเข้าหายใจออก เอาอันนี้เป็นอารมณ์" เพื่อจะให้จิตมั่นในอารมณ์ คืออานาปานสตินี้ไม่ให้ฟุ้งซ่านไปหลายอย่าง "อารมณ์มันมากแต่เราจะทำให้มันน้อย" คือเป็นอารมณ์เดียว

เราจึงยกลมขึ้น "หายใจเข้า-ออกกำหนดว่า พุทโธ พุทโธ ไว้ในใจของเราเสมอ มีความระลึกอยู่ รู้อยู่ ตื่นอยู่ในพุทโธอันนั้น" นี่เรียกว่าเป็นอารมณ์ เมื่อเราทำไป หายใจเข้าก็เป็นพุท หายใจออกก็เป็นโธ "พุทโธนั่น ก็หมายความว่า ผู้รู้อยู่นั่นเอง"

เรารู้อยู่ด้วยสติของเราที่ตื่นอยู่ "ถ้าเรารู้จักจิตของเจ้าของ มีสติอยู่ เราก็รู้จักว่าจิตของเจ้าของคิดอะไร?" อะไรเป็นจิตก็เข้าไปเห็นชัด .. "

หลวงปู่ชา สุภทฺโท 
http://www.ubu.ac.th/wat/ebooks/chahthai/Seeing_Reality.php