"จิตไม่เคยอยู่นิ่ง"

" .. "ธรรมดาจิตเป็นของอยู่ไม่นิ่ง" เป็นของมีกิริยาไหวตัวอยู่เรื่อย "ฉะนั้น จิตใจของเราจึงไม่มีกำลัง" การทำจิตใจของเราให้มีกำลังกับการทำกายของเราให้มีกำลังมันต่างกัน

"การทำกายให้มีกำลังก็คือการออกกำลัง" ทำกายบริหาร มีการกระโดด การวิ่ง นี่คือการทำกายให้มีกำลัง "การทำจิตใจให้มีกำลังก็คือทำจิตให้สงบ" ไม่ใช่ทำจิตให้คิดนั่นคิดนี่ไปต่าง ๆ ให้อยู่ในขอบเขตของมัน เพราะว่าจิตของเรานั้นไม่เคยได้สงบ ไม่เคยมีกำลัง มันจึงไม่มีกำลังทางด้านสมาธิภายใน .. "

"การทำจิตให้สงบ"
หลวงปู่ชา สุภทฺโท