คำว่ามนุษย์นั้นสูงมาก สูงกว่าสัตว์ทั้งหลาย
หรือจะเรียกว่า เป็นชาติที่สูงที่สุดก็ว่าได้
จะไปต่อไปอีกไม่มี มีแต่จะต้องหวนกลับมา บังเกิดเป็นมนุษย์นี้อีก
(โลกมนุษย์เป็นแหล่งสถานที่สำหรับสร้างบารมีให้บรรลุถึงมรรคผล
พ้นวัฏฏสงสารสู่แดนแห่งนิพพานได้)
พระพุทธเจ้าท่านก็มาสร้างบารมีในชาติมนุษย์นี้
พระสาวกทุกๆองค์ก็ต้อง มาสร้างบารมีที่นี่
หรือจะเป็นพระอรหันต์เจ้าทุกๆองค์
ที่ท่านทั้งหลาย สิ้นอาสวะกิเลสแล้ว
ก็จะต้องมาบังเกิดเป็นมนุษย์เสียก่อน
จะไปจุติ เป็นอินทร์ พรหม ยม ยักษ์
เป็นสัตว์เดรัจฉานทั้งหลาย ไปไม่เป็น
(ไปได้ไม่สิ้นสุด สร้างบารมีเพื่อถึงมรรคผลนิพพานไม่ได้)

ฉะนั้นมนุษย์เราทั้งหลายจึงควรมาฝึก
พระบรมศาสดาท่าน จึงฝึก ฝึกบุคคลที่ควรจะฝึกได้
เราก็เป็นบุคคลที่ควรฝึกตัวเองเหมือนกัน
พระพุทธเจ้าท่านทรงเห็นว่า
พวกเราทั้งหลายเป็นบุคคลที่ควรฝึก
เราก็มาพิจารณาดูอีกว่า ทำไมจึงควรฝึกตัวเอง?
โอ! มันก็ควรนั่น แหละ ถ้าตัวไม่ได้ฝึกตัวของตัวเอง
ใครจะมาฝึกให้เรา เท้าของเรามัน พาเดินเข้าป่า
ถ้าเราไม่ดูหนามให้ตัวเอง ใครจะมาดูแลให้เรา
อันตรายทั้งหลายจะเกิดมีแก่เรา
ถ้าเราไม่ระวังรักษา ใครจะมาระวัง รักษาให้เรา
ฉะนั้นจึงควรฝึกตัวเอง ควรฝึกระวังรักษาตนเอง
ควรให้เข้าใจในธรรมะทั้งหลาย
เมื่อเข้าใจในธรรมะทั้งหลายแล้ว
เราทั้งหลายก็พากันอยู่เย็นเป็นสุข
มีความสงบระงับอยู่ตามธรรมชาติของเรา
ไม่มีการอิจฉาหรือพยาบาทกัน

:: หลวงพ่อชา สุภัทโท