.
 "เต่ากับปลา"

" .. "มรรคผลนิพพาน เป็นสิ่งปัจจัตตัง คือ รู้เห็นได้จำเพาะตนโดยแท้" ผู้ใดปฏิบัติเข้าถึง ผู้นั้นเห็นเอง แจ่มแจ้งเอง หมดสงสัยในพระศาสนาได้โดยสิ้นเชิง

มิฉะนั้นแล้วจะต้องเดาเอาอยู่ร่ำไป แม้จะมีผู้สามารถอธิบายให้ลึกซึ้งอย่างไร ก็รู้ได้แบบเดา "สิ่งใดยังเดาอยู่สิ่งนั้นก็ยังไม่แน่นอน" ยกตัวอย่างเช่น "เต่ากับปลา" เต่าอยู่ได้สองโลกคือ โลกบนบกกับโลกในน้ำ ส่วนปลาอยู่ได้โลกเดียวคือในน้ำ ขืนมาบนบกก็ตายหมด

วันหนึ่ง "เต่าลงไปในน้ำแล้ว ก็พรรณนาความสุขสบายบนบกให้ปลาฟัง" ว่ามันมีแต่ความสุขสบาย แสงสีสวยงาม ไม่ต้องลำบากเหมือนอยู่ในน้ำ ปลาพากันฟังด้วยความสนใจ และอยากเห็นบก จึงถามเต่าว่า ..

- บนบกนั้นลึกมากไหมเต่า .. มันจะลึกอะไร ก็มันบก
- เอ บนบกนั้นมีคลื่นมากไหม .. มันจะคลื่นอะไร ก็มันบก
- เอ บนบกนั้นมีเปือกตมมากไหม .. มันจะมีอะไร ก็มันบก

"ให้สังเกตดูคำที่ปลาถาม" เอาแต่ความรู้ที่มีอยู่ในน้ำถามเต่า เต่าก็ได้แต่ปฏิเสธ "จิตปุถุชนที่เดามรรคผลนิพพาน ก็ไม่ต่างอะไรกับปลา" .. "

"หลวงปู่ฝากไว้"
หลวงปู่ดุลย์ อตุโล