.
 "นั่นแหละคนที่ไม่ได้ภาวนา"

" .. จิตนี้เมื่อมันออกจากร่างนี้แล้ว หากว่าจิตผู้ใดเวลาจะตายมีความห่วงใยอะไรอยู่กับลูกกับร้างกับบ้านกับช่องกับทรัพย์สมบัติ จริงอยู่อันนี้ "เมื่อจิตนี้ออกจากร่างแล้วไปไหนไม่ได้ ก็ต้องวนเวียนอยู่กับสิ่งที่ตนข้องใจ อาลัย หวงแหนนั่นแหละ" ไม่ใช่ไปอยู่กับกระดูกนั้นหรอก "ไปอยู่กับที่จิตตรงมันห่วงตรงไหนมันก็ไปข้องอยู่ตรงนั้น"

อย่างที่ในนิทานท่านกล่าวไว้ "คนโบราณเอาเงินไปฝังไว้ในดิน ตายแล้วก็เกิดเป็นงูเฝ้าไหเงินอยู่นั้น" เป็นอย่างงี้แหละ เพราะดูเฉย ๆ เอาเงินนั้นไปใช้จ่ายอะไรก็ไม่ได้ เฝ้าอยู่เพราะจิตมันหวงแหน "นั่นแหละคนที่ไม่ได้ภาวนา" .. "

"จิตเป็นแก่นของชีวิต"
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ