.
 "ให้ปราบตัวเอง อย่าไปคิดปราบคนอื่น"

".. พระพุทธเจ้าจึงสอน "ให้ปราบตัวเองนี่แหละ อย่าไปคิดปราบคนอื่น" เมื่อปราบใจตัวเองได้ "ห้ามใจตัวเองได้แล้วอย่างนี้นะ มันก็ไม่มีความเดือดร้อนอะไร" มันจะเดือดร้อนอะไร เช่น "เขาด่ามาเนี่ยเราก็ไม่ด่าตอบชะ" แล้วเรื่องมันก็ไม่ลุกลามต่อไปอีก

"เราก็ไม่ยึดเอาคำด่าของเขามาไวในใจ" มาวิตกวิจารณ์ว่า "คนนั้นด่าเรา คนนี้ด่าเรา คนนั้นเสียดสีเรา" ไม่วิตกมันแหละ "เพราะอันนั้นมันเป็นสมบัติของคนอื่นเขาต่างหาก" คำด่าว่าเสียดสีนั้นมันไม่ใช่สมบัติเราแล้ว "มันก็เป็นของไม่ดี เราจะไปยึดเอามาท่าไม" ก็สอนใจตัวเองเข้าไปอย่างนี้นะ

"เมื่อสอนใจตัวเองได้ มันปลงก็วางได้" เมื่อได้กระทบกระทั่งกับเรื่องไม่ดี แต่ละครั้ง ๆ เราก็เอาชนะใจตัวเองได้ ไม่ยึดไม่ถือเอาไว้ในใจนานไป ๆ มันก็รู้เท่าทัน "แล้วบัดนี้เรื่องไม่ดีเรื่องชั่วต่าง ๆ กระทบกระทั่งมา มันก็ไม่ตื่นเต้นไม่หวั่นไหว เพราะฝึกมาแล้วนี่ ฝึกปล่อยฝึกวางมาแล้วจนชินเลยทีเดียว" มันต้องเป็นอย่างนี้นา .. "

"โอวาทธรรม"
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ