.
 "มนุษย์สมบัติ"

" .. เราเกิดมาได้อัตตภาพอันดี สมบูรณ์บริบูรณ์ "พวกเราได้สมบัติมาดีแล้ว" ควรใช้มันเสีย ใช้ไปในทางดี "ทางดี คือการทำบุญให้ทาน รักษาศีลภาวนา" ใช้มันเสียเมื่อมันยังสมบูรณ์บริบูรณ์อยู่ อย่าไปนอนใจเมื่อวันคืนล่วงไป ๆ

พระพุทธเจ้าว่า "วันคืนล่วงไป ๆ มิใช่จะล่วงไปแต่วันคืนเดือนปี ชีวิตความเป็นอยู่ของเราก็ล่วงไป ๆ ทุกขณะลมหายใจเข้าออก" ไม่ควรนอนใจ ได้มาดีแล้ว อัตตภาพอันนี้ ไม่เป็นผู้หนวกบอดใบ้บ้าเสียจริต "สมบัติอันนี้คือมนุษย์สมบัติ" มนุษย์เราเป็นมนุษย์หรือเป็นอะไร คนเรอะ

พระพุทธเจ้าว่า "สิ่งอันประเสริฐก็ได้แก่คน" บาปและบุญก็เรียก เราต้องเป็นผู้มีหิริโอตตัปปะ "หิริ" ความอายต่อความชั่ว "โอตัปปะ" ความสะดุ้งต่อผลของมัน ความชั่วมันจะให้ผลเราในคราวหลัง "เมื่อเราเป็นมนุษย์ เราไม่ควรนอนใจ" อย่าให้กาลกินเรา ให้เรากินกาล "ให้เร่งทำคุณงามความดี ".. "

"อนาลโยวาทะ" (หลวงปู่ขาว อนาลโย)
จัดพิมพ์เป็นธรรมทาน โดย นพ.อวย – ม.ร.ว ส่งศรี เกตุสิงห์