.
 "เราเดือดร้อน ก็เพราะจิต"

" .. การภาวนา "เบื้องต้นจะต้องให้เห็นใจของตนเสียก่อน" พวกเราจะต้องฝึกหัดใจ ถ้าไม่เห็นใจก็ไม่ทราบว่าจะไปฝึกหัดตรงไหน ฝึกหัดจิตกำหนดจิต

คือว่า "มีสติไปกำหนดจิตที่มันคิดมันนึกนั่นแหละ" เอาตรงนั้นให้เห็นเสียก่อน เห็นจิตเสียก่อน เราจะต้องควบคุมดูแลรักษาตลอดเวลา คิดนึกสิ่งใดก็ให้เห็นจิตนั่นแหละมันคิด

"จิต คือผู้คิดผู้ปรุงผู้แต่งผู้ส่งส่าย เราเดือดร้อนก็เพราะจิตไม่อยู่ มันส่งส่ายไปคิดนึกฟุ้งซ่าน เราจะต้องเอาสติตัวนั้นคุมจิตให้มันอยู่ในอำนาจของเรา" อย่าให้จิตบังคับเรา

"จิต โดยทั่วไปแล้วบังคับเราให้วุ่นวายส่งส่ายเดือดร้อน" อันนั้นจิตบังคับเรา ไม่ใช่เราบังคับจิต เมื่อไม่บังคับอย่างนั้นมันก็ส่งส่ายไม่รู้แล้วรู้รอดกันสักที "จิตที่ไม่อยู่ในบังคับของตน มันจะทำให้เราเดือดร้อนวุ่นวายสารพัดอย่าง"

เศร้าโศกเสียใจ รักใคร่พอใจยินดี อยากได้โน่นอยากได้นี่ของในโลกนี้ไม่จบไม่สิ้นสักที "ถ้าหากเป็นอยู่อย่างนั้นจิตมันเป็นกามโลก มันอยู่ในกามภพมันอยู่ในกามภูมิ" จิตมันคอยวิ่งไปตามอันนั้นแหละในกามนั่นแหละ "ส่งส่ายไปอดีตอนาคตล้วนแล้วแต่กามภพกามภูมิ ล้วนแล้วแต่กามกิเลส"

"เรื่องของกามภพ กามภูมิ กามกิเลส ไม่ใช่เรื่องธรรม" ไม่ใช่เรื่องที่จะทำความสงบ ไม่ให้ทำความสงบ ให้เดือดร้อนแก่ตนทั้งนั้น "โลกอันนี้มันเป็นอยู่อย่างนั้น มันจึงไม่สงบสักที" เดือดร้อนวุ่นวายอยู่ตลอดเวลา เรามาหัดตรงนี้แหละ หัดในกามภพที่เราวุ่นวายอยู่นี่แหละ .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี