.
 "เอาสติมาฝึกจิต"

" .. พระองค์ก็เทศนาเหมือนกันว่า "จิตอันใดใจอันนั้น ใจอันใดจิตอันนั้น" จิตกับใจก็อันเดียวกันนั่นแหละ แต่ทำไมพูดสองอย่าง ก็เพราะมันทำหน้าที่มีอาการต่างกัน "การฝึกหัดต้องฝึกจิต" ไม่ต้องฝึกใจ จิตคือผู้คิด ผู้นึก ผู้ปรุง ผู้แต่งสัญญาอารมณ์ทั้งหมด "กิเลสทั้งปวงก็จิตเป็นผู้ปรุงแต่ง" การฝึกหัดอบรมจะต้องฝึกที่จิตแห่งเดียว

แล้วเอาอะไรมาฝึกจิต "เอาสติมาฝึกจิต" ขอให้มีสติทุกอิริยาบททั้งสี่ ยืน เดิน นั่ง นอน มีสติรู้จิตตลอดเวลา กิเลสทั้งหลายจะค่อยเสื่อมหายไป "อย่าเพิ่งให้สำเร็จมรรคผลง่ายนักเลย" คนฝึกหัดปฏิบัติน่ะอยากสำเร็จ มรรค ผล นิพพานเร็วนัก เอาไว้เสียก่อน "เอากิเลสไว้พิจารณาเสียก่อน"

สำเร็จมรรคผลแล้วจะไปไหน "กิเลสมันอยู่กับจิต เรามีสติควบคุมจิตอยู่" ลองคิดดูว่าเห็นมันทุกขณะ ยืน เดิน นั่ง นอน แล้วมันจะไปไหนเล่า "ทุกสิ่งที่เห็นว่ามันดีหรือมันชั่ว มันชั่วก็เป็นสิ่งที่ควรละ มันดีก็เป็นของควรทำ" หมั่นฝึกหัดปฏิบัติเพียงแค่นี้ "ละชั่วทำดีเท่านั้นแหละ" หมดเรื่อง .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี