.
 "เห็นจิต เรียกว่าเห็นตัวเอง"

" .. ผู้ทำความเพียรภาวนาทั้งหลาย "ถ้าไม่เห็นใจตัวเองแล้ว จะไม่มีการชำระกิเลสของตนได้" ความโลภ โกรธ หลงและนิวรณ์ทั้ง ๕ เกิดจากใจตัวเดียว "ใจคือผู้นิ่งเฉย ๆ รู้อยู่ รู้ตัวเองอยู่ หากไม่คิดไม่นึกไม่ส่งส่าย นั่นคือตัวใจ"

การที่รวมเข้ามาเป็นใจนี้ เห็นชัดด้วยตนเอง ถ้าหากจิตไม่ทันรวมก็ช่างมัน เอาไว้แค่นั้นเสียก่อน "ตั้งสติคุมจิตอยู่รํ่าไป ทุกอิริยาบถ ยืนเดิน นั่ง นอน เห็นจิตอยู่อย่างนั้น เรียกว่าเห็นตัวเอง" การเห็นตัวเองยังมีหนทางที่จะแก้ไขอะไรทั้งปวงทุกอย่างทุกเรื่อง มีหนทางที่จะแก้ไขตนเองได้

"ถ้าไม่เห็นใจเสียแล้ว" ไม่มีหนทางหรอก ใครจะทำอย่างไร ๆ ก็ทำเถิด "ถ้าไม่เห็นใจตนเองแล้ว ไม่มีหนทางแก้ไขตนเอง" และไม่เห็นกิเลสของตนด้วย ไม่ทราบว่าหยาบละเอียด ไม่ทราบว่าคิดดีคิดชั่วปรุงแต่งด้วยประการต่าง ๆ ก็ไม่เห็น "ใจนั้นเป็นบ่อเกิดของกิเลสทั้งปวงหมด" .. "

"สติ จิต ใจ"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี